Ademnood. Het moment dat ik met mijn jongste dochter Nina door de kantine van de zwemschool liep, zag ik de ogen van haar desbetreffende zwemmeester naar mij kijken. Dat moment dat ik even met hem oogcontact kreeg, het moment dat ik even geen adem kreeg en het gevoel had dat ik enorm bloosde. Dit is de tweede keer dat ik haar zwemmeester zag in lange periode. De eerste keer dat ik hem zag, was tijdens dit schrijven ongeveer 5 maanden geleden. Die eerste keer en het zelfde gevoel.
Normaal gesproken heeft Nina een zwemjuf maar wegens de zomerrooster heeft ze een zwemmeester. Ik liep vlug met Nina naar de kleedkamers en maakte geen oogcontact met haar zwemmeester. Zijn ogen bleven mij volgen. Ik voelde het én zag het ook in mijn ooghoeken. Eenmaal aangekomen in de kleedkamers, kreeg ik eindelijk lucht. Ik kon weer fatsoenlijk ademen en was opgelucht. Maar in mijn hoofd speelde dat 'filmpje' nogmaals in mijn hoofd af, zijn manier van kijken, zijn blik, niet indringend maar er was op dat moment iets in zijn ogen waardoor ik het warm kreeg.
Toen Nina klaar was met omkleden, bracht ik haar naar het zwembad en nam ik plaats op een van die heerlijke relax fauteuils voor het raam dat zicht had op het zwembad. De zwemmeester was bezig met de afronding van het eerste zwemclubje. Terwijl hij een kindje aan het helpen was met de rugcrawl, zocht hij oogcontact met mij. Ik verschool mij achter mijn telefoon en probeerde zijn blik te negeren. Mijn hemeltje, ik werd er helemaal warm van! En gelukkig was dit niet aan mij te zien. Het was sowieso wel erg warm binnen in de zwemschool maar toch! Wat ben ik blij dat niemand het zag. Elke keer wanneer hij keek, stopte mijn ademhaling. Niet volledig natuurlijk maar ik hield een paar tellen mijn adem in. Alsof ik niet wist wat ik moest doen. Ik probeerde hem te negeren en vooral te richten op de zwemprestaties van mijn dochter. Maar die ogen, zijn blik die zijn gewoon niet te negeren. Op momenten dat hij niet naar me keek, observeerde ik hem vluchtig. Hij was goed gebouwd. Niet te stevig, geen gespierde Harry, niet lelijk maar ook niet super knap. Hij had zijn zwemshort aan, zijn bovenlichaam was ontbloot en hij zwom in het water. Ook zag ik dat hij een gouden trouwring om had. 'Mooi' dacht ik. Hij is getrouwd en zal vast ook wel kinderen hebben. Hij had een vriendelijke uitstraling en was ook heel aardig voor de kinderen. Wat mij ook nog eens opviel was dat hij mijn dochter Nina iets meer aandacht gaf dan de andere kinderen. Niet dat ik dát erg vond, want soms krijgt Nina niet altijd de benodigde begeleiding tijdens het zwemmen. Maar goed, getrouwd dus ik was opgelucht en hoefde mij geen zorgen te maken. Kijken mag toch? En dat deed ik ook. Ik probeerde niet te flirten want ik wil eigenlijk geen verkeerde signalen afgeven. Ik heb zelf ook een relatie van dik 20 jaar, wel wat gecompliceerd maar dat terzijde.
Na een half uurtje was Nina klaar met zwemmen. Een half uurtje leek voor mij echt wel een uur en was ook wel blij dat het voorbij was. Ik stond met Nina haar handdoek klaar bij de deur om haar op te vangen. Ze was de laatste en ik hoopte dat haar zwemmeester gewoon in het zwembad bleef. Ik zag hem kijken maar ik keek hem niet aan. Ik was bezig met mijn dochter en toen ik dacht dat hij niet meer keek, hadden wij ineens oogcontact. Hij begon te lachen en ik gaf hem een glimlach terug. Nog één keer ademnood. Met dat warme gevoel in mijn lichaam, liep ik met Nina naar de douches en kleedkamer. Het was snel douchen en aankleden want ik kon wel wat verkoeling op de fiets gebruiken. Eenmaal thuis aangekomen, had ik uit nieuwsgierigheid gekeken hoe de zwemmeester heette. Ik wist zijn naam en zocht hem op Google. Ik zag wel wat van hem op Google maar om zeker te zijn dat het hem was, zocht ik hem ook op Instagram, Facebook en LinkedIn. Op Instagram was niks te vinden. Facebook wel maar niets recent. Ja, dat hij een zwangere vrouw heeft en twee zoontjes. En op LinkedIn had hij wel een interessante profiel. Shoot! Nou kan hij zien dat ik op zijn LinkedIn profiel had gekeken. Twee uur later heeft hij mij op LinkedIn toegevoegd en idem dito...
Ps. De naam van mijn dochter is in dit artikel fictief.
