Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Als gedachten: Samen gaan kamperen

Iedereen zijn tijdverdrijf zei mijn vader en hij spaarde postzegels. Maar er zijn natuurlijk heel wat avontuurlijker hobby's zoals... kamperen!

Geschreven door Rudi Lejaeghere
Gepubliceerd op: 25 juni 2021
11
62
20
Afbeelding door Scott Goodwill via Unsplash
Ik heb het niet op kamperen. Geef mij maar liever een gezellige hotelkamer met badkamer en een goed bed. Alleen al als ik eraan denk, krijg ik de hartkloppingen over wat er allemaal verkeerd kan gaan. Eerst en vooral zijn de plekjes om te kamperen niet allemaal zo goed bereikbaar, zeker deze niet die mijn vrouw uitkiest. Liefst zo ver weg van de beschaving en zo min mogelijk luxe is voor haar het summum van kampeervreugde. Een kwestie om te herbronnen in de wilde natuur, dat is haar levensmotto geworden op dat vlak. Amai, ik weet het niet hoor!

Als je midden de nacht je behoefte gaat doen met een staaflampje in je mond en daarbij je broek moet afsteken, niet voor mij. Je ligt dan ook nog niet eens niet zo comfortabel in die slaapzak, ik vind er nooit mijn juiste plekje in, begrijp je. Dan lig ik tot een gat in de nacht te wroeten en wordt ik gefrustreerd en kan dan zeker niet de slaap vatten. Maar ja, voor de liefde doe je veel en omdat ik een hekel aan ruzies heb, stem ik dan natuurlijk toe, na eerst wat domme uitvluchten te hebben gezocht. Ik herinner mij dat ik een paar keer heb gefaket dat ik diarree had. Ik moest er helaas mee ophouden, want mijn vrouw begon dan van dat papjesvoedsel klaar te maken waar ik dan gewoon ‘niet meer’ naar het toilet kon door gaan en van een bepaalde kant volledig toestopte. Een andere keer lette ze er gewoon als een havik op dat ik die diarreestoppers wel innam die ze van de apotheek had meegebracht en had ik hetzelfde resultaat. Neen, dat was zeker geen al te goeie tactische strategie gebleken.

Dus de tentjes meegenomen want zoonlief had blijkbaar de genen, op dat vlak toch, van zijn moeder meegekregen. Hij sliep het liefst in zijn eigen tentje, een kwestie van stoer zijn. Ik zou het nooit begrijpen. Een wat grotere tent was voor mijn vrouw en ik. Ik had er stellig op gestaan dat het een van de grotere moest zijn. Ik kreeg claustrofobische aanvallen in die tentjes waar je amper met twee in kon liggen en die mijn vrouw eigenlijk verkoos. Heel knus noemt ze dat dan. Zo waren we na een tijd verkeerd gereden te zijn, wat mij natuurlijk altijd overkwam, ter plaatse gekomen. De plaats heette zeer toepasselijk: ‘Aan het einde van de wereld’. Mijn vrouw had ermee gelachen, ik voelde op dat moment al enige nattigheid. O ja, nog zo’n natuurverschijnsel dat je kampeerervaring heel rap kon doen verwateren in een onverwachte stromingsverschijnsel, regen en storm bedoel ik dan. Maar ja, zoals ik al zei, ik ben dan toch uiteindelijk wel volgzaam. Na een paar uur verwoed worstelen met tentmateriaal was ik al volledig uitgeput en waren mijn vrouw en zoon al in de hoogste hemel. Zeker toen ze zagen dat er dichtbij een klein riviertje was, waar ze lekker koude voeten kouden krijgen, zij noemden het wel ‘even leuk en frisjes gaan pootjesbaden’. Er was een ding dat ik wel graag deed als we kampeerden en dat was marshmallows roosteren. Ik had het zelf ooit geleerd van mijn vader en die was een even grote fan van kamperen als ikzelf. Die sneed zelfs gaten in de tent en vertelde dan aan mijn moeder dat het de muizen waren geweest. Niet gelukt bij mij want mijn vrouw kende natuurlijk ook het verhaal. Dus nadat ik wat vuur had gemaakt, dat lag nog binnen mijn mogelijkheden, begonnen die marshmallows zo lekker te geuren dat we er allemaal een dubbele portie van aten, althans ik en mijn zoon. Mijn vrouw lette goed op haar lijn en proefde er maar twee stukjes van. Gezien het nogal grote zakken waren die ik had gekocht, was zoonlief heel enthousiast en propte de een na andere in zijn mond. Vandaag had ik toch iemand blij gemaakt. De nacht erop kon ik dus natuurlijk niet slapen. Mijn maag protesteerde van de hoeveelheid zoetigheid dat ik had gegeten. Toen hoorde ik het. Eerst een zacht gekraak buiten de tent, dan plots heel wat meer geluid en een bloedstollende schreeuw of brul die ik niet echt kon thuiswijzen.

Ik kreeg de rits van mijn slaapzak eerst niet open, maar uiteindelijk lukte het toch. Toen begon de schrik mij parten te spelen. Wat als het een wild dier was? Zaten er hier wolven of beren? Ik had in mijn tegenzin om te gaan kamperen daar helemaal niet aan gedacht om dit even te checken, heel vreemd. Ik hoorde een geschuur tegen de tent alsof er een beest langs liep en er steeg een schreeuw uit mijn keel die ik nog juist kon inhouden. Zou ik mijn vrouw wakker maken? Hadden we iets dat als wapen kon dienen? Toen, nog voor ik kon zoeken naar iets om ons te verdedigen, zipte plots de ritsluiting van de tent open en schreeuwde ik dan toch maar uit volle borst. Mijn vrouw was nu wél wakker geworden en keek me geschrokken met slaperige ogen aan. In de opening van de tent stond mijn zoon met verwarde haardos en een bleek gezicht. Net zoals de kleur van de marshmallows die hij nu met veel geluid terug schonk aan de natuur en onze tentvloer… en toen herkende ik de brul dat ik voor een wild dier had gehouden.
Afbeelding door Mahad Aamir via Unsplash
11
Geschreven door Rudi Lejaeghere
Gepubliceerd op: 25 juni 2021
11
62
20

Comments

  • 26 juni
  • 0
nou mijn ding is het ook niet gewoon lekker in een hotel.
  • 26 juni
0
  • 26 juni
  • 0
Mooi verhaal! Ook mijn ding niet, hoor, ik noem het altijd kramperen
  • 26 juni
0
  • 26 juni
  • 0
Als kind gingen we altijd kamperen. Ik vond slapen op een camping vreselijk, maar het leven op de camping was gewoonweg fantastisch. De vrijheid die we daar kregen, de vakantieliefjes die we leerden kennen bij het meer of het zwembad, die zomerse fuiven in de buurt... Daar heb ik dus zalige herinneringen aan. Maar slapen... ik hoorde elk geluidje (en er waren er altijd wel), het was ook heel snel licht in een tent en zodra de zon op was, werd het bloedheet !
  • 26 juni
0
  • 25 juni
  • 1
Heerlijk verhaal, genoten!
1
  • 25 juni
  • 0
Bedankt voor de appreciatie, blij dat je het leuk vond.
  • 25 juni
0
  • 25 juni
  • 1
Ik ga nog steeds ieder jaar kamperen. Mijn moeder heeft namelijk een jaar plaats en een caravan. Dit is natuurlijk net iets anders dan een tent.
1
  • 25 juni
  • 0
Ik dacht het ook wel, een caravan komt dichter bij een redelijk normaal bed, daar zou ik nog wel kunnen voor kiezen. Bedankt voor de leuke reactie en appreciatie, Sophia.
  • 25 juni
0
Laad meer

Recente en relevant artikelen