Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Avatar vs Ferngully: een les niet geleerd

Ferngully: het laatste regenwoud werd op Dag van de Aarde - 22 april 1992 - getoond op de Algemene vergadering van de Verenigde Naties als een waardevolle les. Toch blijkt die na 30 jaar nog steeds niet geleerd. Misschien dat onze wereldleiders vandaag de dag ook eens naar Avatar moeten kijken en moeten inzien dat onze planeet aan de rand staat van wat hier als fictie wordt beschouwd.

Geschreven door Saar Tranchet
Gepubliceerd op: 2 sep 2021
4
124
5
Een tijdje geleden vond ik de titelsong van de film Avatar. Sindsdien blijft hij ook geregeld in mijn hoofd hangen. Ik vind het een heel beklijvende song. De film zelf trouwens ook. Hoewel ik hem niet in de cinema gezien heb en daar later ook best veel spijt van had, kijk ik hem nu wel eens per jaar opnieuw. Toen ik hem voor het eerst zag gaf mijn vriend de ludieke omschrijving ‘het is gewoon Pocahontas in real life’. En ergens is dat misschien ook wel zo. Het gaat uiteindelijk over de ontdekking van een nieuwe wereld en de arrogantie om die over te nemen. En hoe de liefde tussen twee werelden daar probeert boven te staan.

Zelf doet hij me persoonlijk altijd meer denken aan Ferngully: het laatste regenwoud (als we er dan toch een tekenfilm moeten tegen plakken). Deze was vroeger (en nu nog altijd) een van men lievelingstekenfilms. En de vergelijking met Avatar daarin is toch treffend.

Het gaat uiteindelijk in beide films over de overheersing van de mens op de natuur. Daar waar de elfen en de Naa’vi met de natuur samenleven en haar beschouwen als een deel van zichzelf, willen de mensen haar onderwerpen. In de tekenfilm gebeurt dit met de hulp van Hexxes, de vernietiger, die de inwerkt op het kapitalistisch gevoel van de bouwvakkers die er het bos rooien.
In Avatar speelt dat zelfde gevoel mee om de ontginning van het kostbare unobtainium. Ook de wraakgevoelens van kolonel Quaritch zijn vergelijkbaar met Hexxes. Beide zien de andere cultuur als minderwaardig en willen hen daarom uitroeien.

Beide films maken gebruik van een mannelijk spilfiguur (Zack in ferngully – Jake Sully in Avatar) die met het nodige scepticisme in deze nieuwe wereld terecht komt en in eerste instantie de waarheid van zijn komst verdoezeld, maar nadien met zichzelf in het reine komt en hen uiteindelijk helpt deze overheersing te overwinnen. Ze vallen trouwens ook beide even onhandig uit een boom naar beneden zonder echt gewond te raken. En zo zijn er wel meer details die het vermoeden scheppen dat James Cameron's verhaal toch niet zo origineel is als hij had gehoopt.
De kracht van de natuur is in beide films sterk vertegenwoordigd, maar ook het geloof in de connectie ermee is een belangrijke factor en de opoffering die er voor nodig is. In Ferngully offert de oude Magi zich op om haar magie door te geven aan alle elfen zodat de kracht ervan in iedere elf van de clan terecht komt. Want samen zijn zij sterker dan elk op zich.

Een soortgelijke scène zien we terug in Avatar wanneer de Naa’vi reeds teruggedrongen zijn tot bij hun heilige boom van Eywa. Wanneer Grace op sterven is proberen de Naa’vi haar ziel over te brengen in haar Avatar, wat uiteindelijk niet lukt, maar wat wel de motivatie versterkt om terug te vechten. Uiteindelijk zien we hoe na talloze opofferingen bij de Naa’vi de natuur uiteindelijk te hulp schiet om zo de balans te herstellen.

Ook Ferngully eindigt met de ultieme opoffering van Crysta, die er voor zorgt dat met één zaadje de natuur van binnenuit terug kan overleven en met de moed van de andere elfen terug groeit en bloeit en zo Hexxes overwoekerd en terug opsluit in een natuurlijk element.
Ferngully: het laatste regenwoud werd op Dag van de Aarde - 22 april 1992 - getoond op de Algemene vergadering van de Verenigde Naties als een waardevolle les. Toch blijkt die na 30 jaar nog steeds niet geleerd. Misschien dat onze wereldleiders vandaag de dag ook eens naar Avatar moeten kijken en moeten inzien dat onze planeet aan de rand staat van wat hier als fictie wordt beschouwd.
4
Geschreven door Saar Tranchet
Gepubliceerd op: 2 sep 2021
4
124
5

Comments

  • 29 okt
  • 0
Leuk geschreven
  • 29 okt
0
  • 7 sep
  • 1
Erg he, net zoals klimaatverandering die feit is bleef weggelachen. Koffie gegeven en kom je okk bij mij langs.
1
  • 9 sep
  • 0
Bleef en blijft! Want zelfs nu, wanneer men zoveel drastischer zou moeten durven zijn, blijft men hangen in een sfeer van ontkenning.
Intussen al even langsgeweest en ben je ook gaan volgen ;-)
  • 9 sep
0
  • 4 sep
  • 1
Graag gelezen Avatar Saar. Je koffie was weer heerlijk. En die van jou staat hier vers te pruttelen!
  • 4 sep
1
  • 4 sep
  • 1
Ik vrees het ergste. Heel leuk geschreven, Saar.
  • 4 sep
1

Recente en relevant artikelen