Charles Baudelaire (1821 - 1867) .
Poète maudit. Gedoemd dichter.
Poëet en prozadichter.
Baudelaire, dé voorloper van de moderne dichtkunst.
Deze dichter wordt, in 1957, 100 jaar na de eerste uitgave van Les fleurs du mal, door Paul Rodenko (inleiding bij zijn bloemlezing Gedoemde Dichters) geroemd om zijn complexiteit: Baudelaire zocht de oplossing van het probleem van goed en kwaad niet in filosofie of religie, maar in de poëzie.
Zijn kunstenaarschap ligt in een bondgenootschap met de machten van het kwade, constateert Rodenko, en het benadrukt het destructieve element van de creativiteit. In feite, schrijft Rodenko, bracht Baudelaire de zwarte magie - de belangstelling voor occultisme en magie, die eerder in de 19e eeuw furore maakte (Swedenborg, de Sade) - samen met de witte magie van de poëzie. Baudelaire was dé voorloper van de moderne dichtkunst.
Rodenko geeft zijn definitie van poésie maudite als ‘een poëzie wier werkzaamheid functie is van een Mysterie, in de antieke betekenis van het woord. Het Mysterie van de eenheid – of de identiteit? – van dood en creativiteit: een authentieke waarheid, die zich verder niet in de sfeer van het bevattelijke en openbare laat transponeren.’
Baudelaire had last van spleen. Maarten van Buuren noemt in zijn voorwoord bij de mooiste van Charles Baudelaire (Lannoo-Atlas 2010) Baudelaires ‘spleen of melancholie, die hij ook wel aanduidde met de term Ennui – Verveling .. een echte kwaal. De dichter leed aan wat wij tegenwoordig depressie noemen.’
Ik zocht Baudelaire op omdat ik meer wilde weten over zijn prozagedichten, hij schreef immers Le spleen de Paris, vijftig piepkleine verhaaltjes over situaties in de stad. Het is een bundeltje kleine verwonderingen en kwaadaardigheidjes, die hij kennelijk bij zichzelf of elders constateerde, of verzon, en opschreef.
Le spleen de Paris ou petits poèmes en prose heet het en het werd gepubliceerd kort na de dichters dood, in 1869.
Zijn prozagedichten zijn de moeite van het lezen waard. Ik heb er eentje "De hond en het flesje" vertaald. De originelen staan online: https://warburg.sas.ac.uk/pdf/ebh1052b2457599.pdf
