Niets is statisch afgerand,
achter het kader
gaat het verhaal verder,
ik schrijf het op een bierviltje of twee.
Het perspectief beschouwen,
beter dan het platte zonder diepte,
de schaduwen aangebracht
waar schakering ontbreekt.
Het oude bier ruikt scherp en verschaald
net als het jeugdige en de voorbije jaargetijden,
de herfst schildert met een verraderlijk mooi aquarel.
Ik zing een een-twee-drie van lieve liedjes,
teken een stilleven met de zachtste potloden,
schrijf een verward verhaal alsof het nodig is.
Het is niet al zwart-wit,
maar ook niet fel of bontgekleurd.
Comments
- 16 juni
- Hide replies (1)
1- 16 juni
0- 15 juni
- Hide replies (1)
1- 15 juni
0- 15 juni
- Hide replies (1)
1- 15 juni
0- 15 juni
- Hide replies (1)
1- 15 juni
0