Mijn liefste,

Toen ik mijn spullen inpakte, stuitte ik op de envelop met brieven die ik jou de afgelopen maanden heb geschreven. Het raakte mij enorm om dit alles weer opnieuw te lezen. Terwijl de tranen in mijn ogen prikken, schrijf ik jou deze brief.

Mijn liefste,

Ik hou van je, meer dan ik ooit tevoren heb gedaan. Nu al mijn spullen gepakt zijn en het gevoel mij bekruipt dat ik nu écht jouw mooie stad zal verlaten voor een langere tijd en nadat ik de brieven die hier voor mij liggen opnieuw heb gelezen, besef ik dat ik echt geen leven meer zonder jou kan óf wil voorstellen. Iedere keer als mijn hart in duizend stukjes lag heb jij geprobeerd om stukje voor stukje op te rapen en het weer te helen. Iedere keer opnieuw wanneer ik je waardeloos en respectloos behandelde, bleef jij rustig en liefdevol. Je hebt jezelf compleet weggecijferd om mij de liefde, tijd en aandacht te geven die ik structureel van je bleef eisen. En ik vroeg er steeds meer van.

Mijn liefste,

Het spijt me dat we regelmatig op hetzelfde punt stranden. Het spijt me dat ik continu het onmogelijke van je verlang. Het spijt me dat je jezelf maar in bochten moet blijven wringen om mij tevreden te houden en je het gevoel bekruipt dat dat onbegonnen werk is. Het spijt me dat je van iemand bent gaan houden met een persoonlijkheidsstoornis, die ook nog emotioneel instabiel en onvolwassen is. Het spijt me dat ik je uitscheld, dat ik je mentaal mishandel en dat ik manipulatief ben. Het spijt me dat ik je niet vertrouw en dat ik je vaak geen eerlijke kans geef. Het spijt me dat ik je continu wil controleren en besturen. Het spijt me voor mijn achterdocht en mijn psychotische momenten. Het spijt me dat ik disproportioneel handel, de foute middelen inzet en dat ik wegren wanneer ik het gevoel krijg dat een situatie te confronterend is en dingen te hoog oplopen. Het spijt me dat ik wederom de confrontatie niet persoonlijk aandurf.

Mijn liefste,

Als ik aan jou denk, dan voel ik mijn hart verwarmen, net zoals dat voelde op 25 februari 2020, toen we elkaar voor het eerst ontmoetten op de brug. Het is inmiddels vijf maanden verder en mijn gevoel voor jou is alleen nog maar toegenomen. Ik heb je in mijn hart gesloten en je in mijn leven geaccepteerd als zijnde mijn toekomstige man en mijn levenspartner en daar wil ik je dan ook graag houden.

Ik twijfel niet aan je liefde voor mij. Ik weet dat je van me houdt en dat je voor me hebt gekozen. Ik weet dat het een bewuste keuze van je was om mij tot je vriendin te maken. Waar ik wel aan twijfel, is of deze relatie en mijn persoonlijkheid iets zijn wat jij aan kunt en waar je voor wilt blijven kiezen, ook wanneer je met slaaptekort en een slecht humeur op kantoor zit terwijl je woede en onbegrip voelt jegens mij.

Mijn liefste,

Ik begrijp dat je op dit moment vooral even rust wilt en een tijd zonder mij wilt zijn. Ik begrijp dat ik je even beter niet meer kan contacteren en dat ik je privacy moet geven om voor nu je eigen ding te doen. Ik geef je vanaf nu je rust en ruimte totdat jij weer de behoefte hebt aan enige vorm van contact.

Ik loop nu de deur uit richting de trein naar het zuiden. Bij iedere stap die ik zet, wordt mijn gemis van jou meer. Ik denk aan je.

Ik hou van je, voor altijd.

Veel liefs,

H.