De Facebook chat stroomde langzaam vol. Steeds meer studenten van onze vereniging probeerden hun kaartje voor de laatste lustrumdag te verkopen. De reden? Ze moesten in quarantaine. Terwijl ik dit schrijf zit ik aan de thee voor mijn schuurpapier-keel in kamerisolatie te wachten op de uitslag van mijn test.
De hele week waren we al met 300 man bij elkaar, allemaal “netjes” met een test voor toegang of vaccinatiebewijs. Een antigeen sneltest die 40 uur geldig is, waarin mensen 2 avonden lang honderden leeftijdsgenoten zien, is echter geen handige test. En een vaccinatiebewijs is mooi maar als dat vervolgens jouw reden is om te gaan feesten ondanks die snotneus , dan gaat het gewoon geheid een keer mis.
Lever ik dan nu commentaar op de organisatie van mijn lustrumweek? Absoluut niet, ik lever commentaar op mezelf en anderen die simpelweg te graag wilden komen.
Terwijl de besmettingen om mij heen opliepen ben ik toch elke dag naar de lustrumfeesten blijven gaan. Waarom ik dat deed? Omdat het volgens de regels gewoon mocht.
Daarbij ben ik echter niet eerlijk geweest naar mezelf. Ik ben bij uitstek iemand die beter zou moeten weten: ik werk op de test- en vaccinatiestraten en ik geef vrienden als geneeskundestudent constant advies over het “juist” omgaan met de regels en quarantaine. Toch ben ik sinds zondag elke dag met flink veel andere mensen geweest. Daarbij heb ik mijn veiligheid op niks meer laten varen dan mijn vaccinatiebewijzen en 1 negatieve test. In het midden van de feestweek kwam het eerste positieve geval om de hoek kijken en ik heb me gehouden aan “de regels”. “De regels” die zeggen dat ik met mijn dubbele vaccinatie niet in quarantaine hoef. Dat heb ik dan ook niet gedaan. Ik had nog geen klachten, ik was al ruim een maand dubbel gevaccineerd met Pfizer en ik mocht dus in principe gaan en staan waar ik wilde.
De regels zijn echter niet waterdicht te noemen wanneer je direct kan dansen met Jansen en er altijd mensen zijn die met een vals screenshot van een testbewijs zichzelf naar binnen krijgen. Gevaccineerd zijn biedt daarnaast natuurlijk de verwachting dat je minder ziek wordt na een besmetting, niet dat je niet besmettelijk kan zijn voor anderen. We moeten altijd ook zelf blijven nadenken, vooral wanneer er meerdere positieve gevallen om ons heen verschijnen. In alle eerlijkheid verwacht ik morgen ook een positieve uitslag te ontvangen en dat heb ik dan ook mooi verdiend. Ik ben een corona-kluns geweest.
Ik heb dit eerlijk opgebiecht aan een aantal bekenden en die vragen allemaal hetzelfde; waren de feestjes het waard? Toegegeven, met de wetenschap dat alles voorlopig weer dichtgaat is het ergens natuurlijk fijn dat ik nog een paar leuke avonden heb gehad. Ik heb heel veel mensen na lange tijd weer gesproken, meer gedronken dan ik in tijden heb gedaan en ik heb het zeker naar mijn zin gehad. Mijn eigen veiligheid en die van anderen kan hier echter niet de prijs voor zijn.
Mocht ik morgen positief blijken: hoe moet het dan met mijn vrienden? Mijn maatje die volgende week de opening van zijn pop-up bar in België heeft of mijn beste vriendin die naar een begrafenis moet? Ik zou mezelf slecht kunnen vergeven als zij hier niet aanwezig kunnen zijn.
Daar moet ik wel bij zeggen dat zij ook zonder mij goede kandidaten zijn voor een positieve test. Ook zij waren aanwezig op deze feestweek-brandhaard waar ondertussen eigenlijk geen van de bezoekers meer 100% veilig is. Iedereen ziet elkaar weer na een lange tijd en knuffelt heel wat af, geeft elkaar zoenen op de wang of mond en lurkt samen aan een sigaret. Het was tarten met het lot en de week heeft de vereniging tot nu toe 35 besmettingen opgeleverd.
Het had allemaal voorzichtiger gemoeten maar iedereen proefde weer het oude normaal en iedereen heeft het er goed van genomen. De adviezen van de overheid werden gevolgd maar het eigen verstand hebben we laten varen. Gevolg: wat een leuk lustrum moest zijn, werd een corona-fiasco en we hadden het allemaal kunnen weten.
Morgen rond deze tijd is het hoge woord eruit en weet ik of ik een van de vele nieuwe besmettingen ben. Na 1,5 jaar de dans te hebben ontsprongen is het misschien dan toch mijn beurt. Leer van mijn fouten: ga niet direct dansen na Jansen en wees wijzer ook na Pfizer.
Comments
- 16 juli
0- 13 juli
0- 13 juli
0- 12 juli
- Hide replies (1)
1- 12 juli
0