Langzaam vult de dam met water. Stilletjes, onopgemerkt.
Oh had ik de dam maar versterkt.
De stroom zal komen en sneller dan iedereen zal denken.
Door iedereen die haar zal krenken.
Dagen en nachten onbeslapen. Geen tijd om haar hart samen te rapen.
Nog even en dan breekt de dam. Maak je maar klaar voor de laatste ram.
Het breekt en tranen vloeien. Je hart zal eveneens bloeien.
Hadden we je gevoelens maar op tijd besproken... Dan was je nu niet gebroken.
Comments
- 16 nov
0- 13 nov
0