Artikel.nl




Editorial Approved Badge

De hersenschudding

Er zijn van die dingen in het leven die niet zo heel erg problematisch lijken, die je onderschat, totdat je er zelf mee te maken krijgt..

Geschreven door Feikje Zwerver
Gepubliceerd op: 20 sep 2021
0
59
1
Er zijn van die dingen in het leven die niet zo heel erg problematisch lijken, die je onderschat, totdat je er zelf mee te maken krijgt... Persoonlijk denk ik dan bijvoorbeeld direct aan krijsende kinderen in de supermarkt, een rijexamen, de menopauze etcetera. Helaas heb ik een nieuw gevalletje 'lastiger/vervelender dan het lijkt' ontdekt: de hersenschudding. Mijn voorstelling daarvan was weliswaar wel zware hoofdpijn, maar na een paar daagjes bedrust niets meer aan de hand en kon je gewoon weer vrolijk verder met je leven. Niet dus!

Een hersenschudding blijkt veel meer te omhelzen dan hoofdpijn en je bent er zeker niet na een paar daagjes al weer vanaf. De mijne begon met oncontroleerbare emotie, ik was totaal van het padje af. Vervolgens was er sprake van fysieke disbalans en was ik niet in staat tot het produceren van een samenhangend verhaal. Ik verviel in een soort zombiestaat en werd mij iets gevraagd, kon ik de woorden niet vinden. Ik heb dus veel gezwegen. Alles wat ik deed, zag of hoorde verergerde mijn hoofdpijn, extreme vermoeidheid en gevoel van onvermogen om te functioneren. Ik was niet bewust aanwezig, zat in mezelf opgesloten. Bij de huisarts bleek ik simpele opdrachtjes niet uit te kunnen voeren en werd ik 'veroordeeld' tot 2 weken zoveel mogelijk rust en vermijding van prikkels. Dat viel niet mee, immers ik woon in een gehorige flat aan een drukke doorgaande weg, er was niemand aanwezig om voor me te zorgen en ik verveelde me kapot. Geen beeldschermen, niet in staat tot lezen en geen gezelschap. Eigenlijk het enige dat ik kon doen was roken en slapen. Daarnaast kreeg ik ook nog last van krachtsverlies aan de rechterkant van mijn lichaam.
We zijn inmiddels ruim 4 weken verder en ik werk weer 2 uurtjes per dag, met moeite. Verder zit ik nog thuis, want prikkels kan ik nog niet verwerken en ik ben moe, want de slapeloosheid heeft toegeslagen. Schijnt er ook bij te horen. Ik kan me maar kort op iets focussen en sta nog wankel op de benen. Ook de kracht in mijn rechterarm is nog niet volledig terug. Recept van de dokter: rusten, rusten, rusten. Valt allemaal niet mee voor een workaholic.

Ik zou mezelf en anderen willen beloven dat ik nooit meer iets zal onderschatten, maar laat ik mezelf in deze maar niet overschatten. In ieder geval zal ik vanaf nu in ieder geval heel lief, begripvol en behulpzaam zijn voor iemand met een hersenschudding, halleluja!

0
Geschreven door Feikje Zwerver
Gepubliceerd op: 20 sep 2021
0
59
1

Comments

  • 21 sep
  • 1
Interessant en graag gelezen Feikje. Ik volg je met veel plezier, en je koffie was weer heerlijk. Wanneer kom je van mijn koffie proeven?
  • 21 sep
1

Recente en relevant artikelen