De onmogelijke liefde
Eduard VIII - ook wel David (zijn laatst voornaam) genoemd in zijn familiale kring - hield er nogal vrij controverse ideeën op na voor die tijd. Toen was het nog ondenkbaar voor de staat en voor de kerk dat een man kon trouwen met een reeds gescheiden vrouw, en al zeker als de man in kwestie een kroonprins of koning was. Toch was dit wat de nieuwe koning van plan was. Hij had zijn hart verloren aan de reeds tweemaal gescheiden Wallice Simpson en was vastbesloten met haar te trouwen. Als koning en tevens hoofd van de Engelse Anglicaanse Kerk was dit ondenkbaar. Hij stond dus voor de keuze: trouwen met zijn maitresse of koning zijn en blijven.
Tegen alle verwachtingen in kiest Eduard uiteindelijk voor het eerste. Want - zo meende hij - hij kon onmogelijk zijn plicht vervullen als staatshoofd zonder de steun van zijn geliefde aan zijn zij.
Dat zelfde jaar nog doet hij afstand van de troon, ten gunste - als het al een gunst was - van zijn jongere broer Albert, vader van de nog steeds regerende koningin Elisabeth, die hiermee koning werd als Georges VI.

Controvers en nazi gezind
Dat is het officiële verhaal. Maar achter dit hartverwarmend sprookje schuilt een veel duisterdere waarheid. Hoewel dit pas later openlijk bekend werd, was men er in het huis van Windsor reeds van overtuigd dat Wallice wel erg nauwe contacten onderhield met Duitse officieren, waaronder de rijks ambassadeur Joachim von Ribbentrop. Ook bleek het koppel zich niet zo zeer te verzetten tegen het nazi regime. Eduard bleek in zijn korte tijd als koning ook vrij defaitistisch, steeds gelovend dat het nazi regime uiteindelijk toch zou winnen en alles en iedereen zou overheersen. Je zou dus kunnen stellen dat de onmogelijke liefde van de koning als een geschenk kwam. Want stel je eens voor dat het Verenigd Koninkrijk zich achter Hitler had geschaard of zich van de oorlog afzijdig had gehouden…
De nazi sympathieën van Wallice en Eduard worden nog duidelijker wanneer zij na zijn abdicatie een zogenaamde goodwill tour door Nazi Duitsland maken en daarbij vrolijk handjes schudden met verschillende nazi leiders, waarbij zij tevens ook een persoonlijke ontmoeting hebben met Hitler. Dit alles uit een soort wrok, alsook in de hoop de troon voor Eduard terug te winnen met zijn vrouw als koningin.

Wanneer zijn broer hier ruchtbaarheid van krijgt besluiten de toenmalige - en ook wel legendarische - eerste minister Churchill en de koning om Eduard in 1940 gouverneur te maken van de Bahama’s, waar hij zo zal verblijven tot na de oorlog. En zelfs daar slaagt hij er nog in om zonder schroom zijn Duitse contacten te onderhouden.
Uit angst dat deze waarheid de Britse monarchie compleet zou destabiliseren werd een immense poging gedaan om alle bewijs van deze gebeurtenissen binnenskamers te houden. Alle documentatie en correspondentie werd dan ook verticaal geklasseerd en weggestopt als strikt geheim. Dit dossier is ondertussen bekend als het Marburg dossier, dat pas in 1956 terug naar boven kwam.
Comments
- 14 nov
0- 13 sep
- Hide replies (1)
0- 14 nov
0- 10 sep
0- 15 aug
- Hide replies (1)
1- 10 sep
0- 13 aug
0