De andere hoofdstukken
Hoofdstuk 8: de bewondering van de eeuwige liefde
'Mensen zijn jaloers op jou. Tenminste, op de legende van de... vampier. Het eeuwige leven, ze smachten ernaar,' zeg ik. Dracula spot en schud zijn hoofd.
'En jij? ' vraagt hij.
Ik bloos en staar voor mij uit terwijl ik terugdenk aan de vele jaren dat ik me als een vampier verklede op Halloween. De collectie vampierboeken, schilderijen en films die mijn kamer, mijn kamer maken. En nu... nu zit ik naast een vampierlegende.
Mijn hart raast in mijn borstkas en Dracula staart naar mij met een ondeugende glimlach.
'Hmmm... de gedachte alleen al laat jouw hart sneller slaan,' zegt hij en ik kijk verlegen de andere kant op.
Hij knijpt zachtjes in mijn hand voordat hij deze kust. 'Fără îngrijorări, secretul tău este în siguranță cu mine.' (geen zorgen, je geheim is veilig bij mij.)
'Ik... ik heb een liefde voor de legende, maar meer voor de eeuwige liefde,' zeg ik en Dracula gluurt mij aan vanonder zijn wilde wenkbrauwen.
'Ik... ik zeg, maar... films en de boeken kleuren best een leuke fantasie in. Ik... ik had nooit gedacht dat ik een ech…' mijn mond wordt gesnoerd wanneer Dracula mij kust.
Een warme gloed spoelt over mij heen en me knieën worden zwak. Mijn spieren ontspannen en ik geef toe.
Ik kus hem terug en wrijf door zijn haar. Ik merk dat mijn nagels over zijn rug glijden. Ik klim op zijn schoot en duw hem naar achteren.
Het vuur wakkert aan en verkleurt in een paarse gloed. 'Ik doe nog niets... ' zeg ik plagend.
Dracula draait zijn hoofd naar het vuur en gromt.
Hij keert zijn hoofd terug naar mij. 'Als raadslid heb je bijna nooit rust en helaas weten ze je ook altijd te vinden. '
Ik klim van zijn schoot af en kijk naar het vuur. 'Vlad?' vraag ik en mijn ogen verwijden.
Mijn gedachten flitsen terug naar het wezen dat uit elkaar werd gescheurd, omdat hij Dracula bij zijn voornaam noemde.
'Ik... ik bedoel...,' stotter ik.
Hij lacht 'Ja, Sky?'
'Moet je weer weg?' vraag ik voorzichtig.
'Helaas wel. Vele verdoemden wachten op hun kwelling, oordeel en terechtstelling. En soms heeft de duistere heer assistentie nodig bij zijn keuzes.' ik knik en grijp zijn hand wanneer hij weg wilt gaan.
Zijn nagels snijden mijn hand open en zijn mond begint te wateren.
Hij wrijft met zijn duim over het bloed van mijn hand. 'întoarce-te,' (ga terug) fluistert hij en mijn bloed gehoorzaamt. Het trekt langzaam terug in mijn lichaam en de wond sluit.
Hij kust mijn voorhoofd en seint naar mij om in dit huisje te blijven.
'Pentru siguranță.' (voor de zekerheid) zegt hij voordat hij verdwijnt in de vlammen.
Minuten tikken voorbij, ze veranderen in uren en ik tuur nog steeds in de vlammen. Mijn gedachten zijn bij de vorige momenten. Hoe ik hem aan mijn bloed liet voeden, hoe ik hem kuste, hoe ik... mij voel.
Comments
- 27 sep
0- 2 sep
0- 29 aug
0- 29 aug
0- 29 aug
0