'Graaf Dracula?' vraag ik.
Hij knikt en kust mijn hand. Even voel ik warmte vanuit mijn tenen omhoog schieten.
'De legende vertelde me dat u nooit echt... dood bent gegaan. Hoe komt u dan…, ' vraag ik voorzichtig.
'De onbeschoftheid! Hoe durf je! ' zegt het wezen in het gewaad.
Vlad staart met een kille blik naar hem, het wezen zwijgt en staart naar de grond.
'Een fan?' vraagt Vlad met een kleine voldane glimlach.
'Nou... eigenlijk,' antwoord ik.
Vlad fronst.
'Toch wel. Ook al... de vele moorden, toch snap ik waar het vandaan kwam. De woede dan toch, na wat de Turken met je familie hebben gedaan.'
Vlad's ogen vertellen mij dat hij het hier liever niet over wilt hebben.
'Mijn excuses,' fluister ik.
'Nic o problema,' fluistert hij stilletjes terug.
'Geen probleem' echoed er door mijn hoofd.
'Meester... was het een verstandige keuze…' vraagt het wezen tot zijn stem opeens wegvaagt.
Vlad's hand is tot een bal geknepen en verscholen achter zijn rug. Zijn ogen zijn vuurrood terwijl hij naar het wezen blijft staren.
Ik rust mijn hand op zijn schouder, zijn hand ontspant en het wezen kucht.
'Ik... ik ben hier om veroordeeld te worden. Dat zei…, ' ik kijk naar de gedaante in de hoek van de kamer. Het staat voorover gebogen waardoor een stuk van zijn skelet zichtbaar is.
'Beoordeelt...,' spot Vlad.
'Sterke benoeming voor wat je werkelijk te wachten staat. Geen zorgen, alles zal goed komen. Maar voor nu... mergeți mai departe și intrați cu gânduri goale.'
Vlad wijst met zijn hand naar een houten deur die open kraakt.
'Loop verder en ga naar binnen met lege gedachten' galmt er in mijn hoofd. Ik knik en stap voorzichtig naar de deur in de duistere ruimte erachter.
Comments
- 9 aug
0- 8 aug
0- 6 aug
- Hide replies (1)
0- 6 aug
0- 6 aug
- Hide replies (1)
0- 6 aug
0- 6 aug
- Hide replies (1)
0- 6 aug
0