Artikel.nl




Editorial Approved Badge

De Scheur in de Sluier: Hoofdstuk 4

Het moet maar een minuut duren om de wereld te veranderen. Wanneer door toevallige omstandigheden grenzen wegvallen of barrières verbroken worden, kan dit heel erge gevolgen hebben.

Geschreven door Rudi Lejaeghere
Gepubliceerd op: 18 sep 2021
7
103
16
Afbeelding door Linus Sandvide via Unsplash
Bert die eigenlijk Balaam was geworden liep met gezwinde pas naar de pastorie. Hij wist wie zijn volgende dienaar zou worden. Het was niet opportuun om iedereen zomaar te laten vervangen door een van zijn discipelen, maar hij had nog andere mogelijkheden tot zijn beschikking. Balaam klopte op de deur van de woning van Pastoor Dirk. Na een tijdje hoorde hij de stappen van de naderende pastoor achter de gesloten deur. Na een paar seconden opende de pastoor de deur en zag wie het was.

“Ah, jij bent het Bert. Alles goed met jou? Ik heb gisteren nog dat lekkend dak van het hutje hersteld. Komende winter zit je weer droog hoor.” De pastoor had niets in de gaten. Balaam zag eruit als Bert en zolang hij zijn mond niet opendeed, zou niemand dat horen ook. Met een plotselinge beweging legde Balaam zijn hand op de schouder van Dirk. Dirk keek met een vreemde blik naar de zwerver en dacht eerst dat die steun zocht om niet te vallen. Het was al gebeurd dat Bert, vanwege zijn zwerversbestaan, niet genoeg at en zich flauw voelde. Dirk nam daarom direct Bert met beide handen vast om hem op de been te houden. De priester was verrast toen de ogen van Bert begonnen te gloeien als vuur en hem op een bepaalde manier aankeken die hem willoos maakte. Nu deed Bert wel zijn mond open en er kwamen heel vreemde woorden uit zijn keel. Klanken die de pastoor niet herkende als de stem van Bert, maar vanwege zijn klassieke opleiding nog begreep. “In nomine inferni regis. Deditionem!”

De priester's bewustzijn vertaalde nog even de woorden. “In de naam van de Koning van de hel. Geef je over!” De rest van zijn bewustzijn werd teruggedrongen tot in de diepten van zijn ziel. Niettegenstaande hij ooit tot een dienaar van God was gezegend, kon hij niet op tegen de hellekunsten van Balaam. Het licht verdween uit de ogen van Dirk, de pastoor van Oostkant. “Ja, Heer Balaam, ik ben je dienaar. Wat is uw bevel?” klonk het stil en zonder enige emotie. Balaam lachte in zijn vuistje. Zijn eerste menselijke dienaar was een feit. Er zouden er nog vele volgen en niemand zou hem en zijn dienaren kunnen tegenhouden.

© Rudi J.P. Lejaeghere
15/09/21

Links naar vorige delen:
7
Geschreven door Rudi Lejaeghere
Gepubliceerd op: 18 sep 2021
7
103
16

Comments

  • 21 sep
  • 1
Altijd even boeiend Rudi!
  • 21 sep
1
  • 20 sep
  • 0
Genoten
  • 20 sep
0
  • 20 sep
  • 2
Oei oei, dat belooft niet veel goeds...
2
  • 20 sep
  • 0
Inderdaad. Bedankt voor het bezoekje Hans.
  • 20 sep
0
  • 20 sep
  • 2
Oei een dienaar van god die zo snel verslagen is dat voorspelt weinig goeds voor dit verhaal.
2
  • 20 sep
  • 0
Het is inderdaad een erg vooruitzicht. Bedankt, Mrs Wood, voor het bezoekje.
  • 20 sep
0
  • 20 sep
  • 2
Wanneer hij een pastoor kan overhalen...
2
  • 20 sep
  • 0
Ja, wie dan niet. Bedankt voor het bezoekje, Peerke.
  • 20 sep
0
Laad meer

Recente en relevant artikelen