Dokter Jonas Laetens stond voor een raadsel. Hij had zo vlug mogelijk de witte pilletjes laten testen door een gerenommeerd labo. Door het feit dat er mogelijks een crimineel feit aan de basis van deze medicamenten lag, werd er direct voorrang gegeven door het labo.
“Dokter Laetens, ik moet zeggen dat we eigenlijk niet goed weten wat de samenstelling is. Er zit een deel suiker in, maar ik veronderstel dat dit enkel is om de smaak wat beter te maken. De rest zijn substanties die ons onderzoeksmateriaal niet herkent en…,” de directeur van het labo stond wat weifelend te kijken. Hoe zou hij het volgende verwoorden?
“Kom op, zeg het maar. Ik zie aan uw gezicht dat het helemaal geen goed nieuws is,” zuchtte de CRA-arts.
“Net toen we de gegevens aan het ingeven waren in onze database gebeurde er iets heel vreemds! De pilletjes vielen uiteen en losten op in de lucht. We hebben dit nog nooit meegemaakt.”
Jonas Laetens keek verbaasd naar de man en dacht dat hij hem blaasjes aan het wijsmaken was. Maar de ernst die op zijn gelaat was geschreven, duidde erop dat het de waarheid was.
“Allemaal? Het bewijs is dus verdwenen?” vroeg hij om de voor de hand liggende gevolgtrekking te bevestigen.
De directeur van het labo knikte. De man voelde zich schuldig al kon hij er gewoon niets aan doen. Zijn labo was gekend als een van de beste in de streek en nu stond hij sprakeloos.
“Heel vreemd,” antwoordde dokter Laetens. “We moeten Pastoor Dirk zeker en vast daarover wat vragen stellen, maar ik heb gehoord dat de politie hem heeft gearresteerd. We zullen hen eerst toelating moeten vragen als wij hem willen spreken.”
“Er is wel nog iets aan toe te voegen, maar het kan ook geheel toevallig of zelfs een waarneming zijn die gewoon subjectief was van de labo-assistent,” voegde de directeur van het labo er schoorvoetend aan toe.
“Hoe bedoel je?” Dokter Jonas Laetens begreep het niet en keek met vragende ogen naar de man.
“Op het moment dat de pillen oplosten in de lucht rook de laborant een penetrante geur van… zwavel?”
Jonas Laetens schudde zijn hoofd. Zwavel werd nog gebruikt in medicamenten, dat wist hij. Een tekort aan zwavel kon een rol spelen bij de ziekte van Alzheimer en bij sommige allergieën, migraine en CVS. Niets dat duidde op vuil spel van diegene die de pilletjes verdeelde. Neen, hij moest de pastoor zelf kunnen spreken. Zijn volgende stop zou het politiekantoor zijn.
©Rudi J.P. Lejaeghere
6/10/21
Comments
- 11 okt
1- 8 okt
1- 8 okt
1- 7 okt
1- 7 okt
1