Artikel.nl




Editorial Approved Badge

De springbalsemien

Een gedicht met een betekenis die ik zelf amper kan plaatsen. Echter met een herinnering voldoende om erdoor geraakt te worden.

Geschreven door Isabel van den Berg
Gepubliceerd op: 1 juli 2021
3
29
4
Afbeelding door Jorien Loman via Unsplash
Ze zwaait
De reling van het balkon haar leuning
Tot ik uit haar zicht verdwenen ben

Snel dat ik fiets
De wind in mijn rug dwingt me vooruit
Het rode pad mijn wolkenveld

Ze flitsen voorbij
De springbalsemienen aan het water
Trots, met hoge bloemen naar de hemel

Zacht berispen ze mijn vingers
Wanneer de knoppen uiteen springen
Tegen de natuur, een vervroeging van tijd

In gedachten was ik afgestapt
Had ik ze laten knappen met zacht geweld
Was ik afgedwaald, naar een vervroeging van tijd

Zag ik mezelf lopen
Klein, de planten nog hoog boven mijn hoofd
Deinend in de wind, mijn vingers ontwijkend

Ze zijn verdwenen als ik opkijk
De snelheid heeft me om een bocht getrokken
Ruiken doe ik ze nog steeds

Ik vraag me af of ze mij na kijken
Dezelfde herinnering van zo lang geleden in gedachten
Met de reling van het balkon hun leuning
3
Geschreven door Isabel van den Berg
Gepubliceerd op: 1 juli 2021
3
29
4

Comments

  • 31 juli
  • 0
Mooi gedicht. Het raakt mij. Kom je bij mij ook langs?
  • 31 juli
0
  • 1 juli
  • 0
Wow, hoe mooi geschreven. Voor mij een pareltje poëzie. Het voelt juist als je het leest en de gevoelens voel je binnenkomen. Heel goed. (Kom je ook eens langs?)
0
  • 1 juli
  • 0
Bedankt, mooi compliment!
  • 1 juli
0
  • 1 juli
  • 0
Wauw, heel erg knap en mooi geschreven Isabel. Goed de emoties verwoord :)
  • 1 juli
0

Recente en relevant artikelen