Rood Hakje
Rood Hakje was een wat naïef meisje. Ze was lief hoor, begrijp me niet verkeerd, maar ze geloofde ook alles wat men haar vertelde. Haar moeder had het nog gezegd dat ze niet iedereen mocht vertrouwen met wie ze aan het chatten was. Vooral de mensen die ze niet echt persoonlijk kende.
Ze was ook gek van de kleur rood, ze zou alles in het rood dragen. Een trui, een broek, een vest alles mocht van haar in het rood zijn. Daarom noemde iedereen haar Rood Hakje omdat ze altijd van die rare schoenen met rode hakken droeg.
Op een zekere avond was zij weer aan het praten in een besloten forum waar zij zich had voor aangemeld. Ze was aan de praat geraakt met een oudere dame en die was zó lief tegen haar dat ze na een tijdje bijna de grootmoeder werd die ze niet meer had.
Haar gebruikersnaam was ‘Oma’ en daarom noemde Rood Hakje haar steevast Omaatje in haar chats. Ze werd heel familiair met de dame en sprak over heel wat persoonlijke zaken. Na een tijdje was het alsof ze haar echte oma was, waar ze een goede relatie mee had gehad toen ze nog leefde.
Ze vertelden alles tegen haar laptop-oma. Wat ze graag deed, wat ze graag at en wat haar favoriete restaurants waren. Ook waar ze graag op reis ging en wanneer ze juist haar vakantie plande.
Deze avond was Oma een beetje triest. Rood Hakje kon het lezen in haar teksten. Ze waren korter dan anders en ze gebruikte donkere zinnen. Helemaal niet rood en blij dus. Rood Hakje vroeg haar wat er scheelde en of ze kon helpen.
Oma zei dat ze triestig was omdat ze een mail had gekregen van de belastingen waar ze een som van een aantal honderd euro moest betalen. Het detail van de berekening zat bij de mail, maar ze kon die niet openen. Ze wist niet hoe ze dit moest doen.
Rood Hakje die haar wilde helpen, vroeg Oma om de mail naar haar door te sturen. Zij zou die wel open krijgen en ze zou de aparte bijlage dan naar Oma terugsturen. Zo gezegd, zo gedaan, ze wisselden hun e-mailadressen uit en heel gauw kwam de bewuste mail door.
Het kostte Rood Hakje weinig moeite om de bewuste mail te openen. Ze las: Als je de bijlage wilt uitdrukken gelieve op deze link te drukken die in het rood aan het knipperen was… wat ze dan ook terstond deed. Haar computer deed niets en ze probeerde het nog eens.
Helaas moest ze haar PC-omaatje teleurstellen en vertellen dat het haar ook niet lukte. Oma zei dat ze het lief vond van Rood Hakje en zei dat ze ’s anderendaags wel even zou telefoneren naar de belastingen, maar dat ze van harte bedankt was.
’s Anderendaags ontdekte Rood Hakje dat haar eigen spaarrekening was gehackt en leeggeplunderd. Ze was in paniek en wist niet wat er gaande was. ’s Avonds wou ze haar tegenslag vertellen aan Oma want die zou haar wel troosten.
Ze vond geen enkel spoor meer van de gebruiker Oma op het forum, het was alsof ze daar nooit geweest was. Het enige dat ze wel vond was een bericht in haar inbox van het forum:
“Rood Hakje, bedankt voor je vertrouwen. Moest je echt niet doen. Ik ben blij met de centjes, maar ik ben niet echt een omaatje, maar dat zal je ondertussen wel beseffen. Misschien dat je de volgende keer wat minder naïef zal zijn, want er kan altijd een wolf aan de andere kant van de computerlijn zitten.”
Het was getekend ‘Rood Hackje’
©Rudi J.P. Lejaeghere
15/07/21
Links naar andere verhalen in deze reeks:
https://artikel.nl/de-sprookjes-van-gans-anders-geschreven-1535 : Asse de poetshulp
https://artikel.nl/de-sprookjes-van-gans-anders-geschreven--1548: Boris De Wulf en zijn 7 huurders
Comments
- 19 juli
- Hide replies (1)
1- 20 juli
0- 18 juli
- Hide replies (1)
1- 18 juli
0- 18 juli
- Hide replies (1)
1- 18 juli
0- 18 juli
- Hide replies (1)
1- 18 juli
0- 18 juli
- Hide replies (1)
1- 18 juli
0