Elke dag weer dezelfde stad,
Dezelfde straten in een ander licht,
Dezelfde daken,
onder een regenboog van rook.
De schimmen schieten,
van schaduw naar schaduw,
Ongezien en onverstoord,
Niet door andermans ogen genoten.
Het licht verbloemt de nacht,
Toch is het stil, hier is het leeg,
Vage vormen vluchten voor mijn handen,
Geen voetstap valt buiten duisternis.
Het hart van de stad,
Slaat onder de stenen,
Waar de ijzeren paarden grazen,
En koude kinderen slapen.
Elke dag weer andere gezichten
Dwalen door mijn dromen
Elke dag dezelfde dwazen
Duivels dronken op mijn dak
Comments
- 8 juni
- Hide replies (1)
0- 8 juni
0- 8 juni
- Hide replies (1)
0- 8 juni
0