Het leven heeft de leegte niet gestilt
Maar de leegte heeft het leven wel verstikt
Ik heb al die dode dromen nooit gewild
Maar al die stille steken wel gepikt
De wieken van de tijd blijven wel draaien
Of jij nou vasthoudt, of jezelf laat gaan
Even, enkel even vliegen met de kraaien
Voor we allemaal te pletter slaan
Wie zal de laatste zin ooit lezen?
Degene die op je steen staat samengevat
Wat heeft jou strijd nou bewezen?
Wat de wereld daarvoor niet had?
De wegen zullen liggen waar wij ze nog nooit zagen
De paden zullen vluchten voor mijn voeten
Wie weet waar die straten ooit lagen?
Die ik niet kan ontmoeten.
Comments
- 22 sep
0- 21 sep
1- 21 sep
1