Het begin
Nadat je voedsel hebt gekocht of zelf hebt klaargemaakt om opgegeten te worden, begint de reis van het voedsel. De reis begint in de mond. Hier wordt het voedsel vermalen door onze kiezen. Dit doen we om 2 redenen: al eerste omdat je het anders niet door kunnen slikken. De tweede reden is het voedsel op deze manier beter verteerd kan worden in de darm. Tijdens het kauwen van het voedsel komt er meer speeksel vrij en dit wordt vermengd met het voedsel. Zo is het niet te droog en glijdt het beter door de slokdarm. Ook begint het voedsel door de aanwezige enzymen in het speeksel al met verteren.
De keel en de slokdarm
Het voedsel gaat van de mond naar de keel waar het vervolgens terecht komt in de slokdarm. De slokdarm zorgt ervoor dat het voedsel in de maag terecht komt. In de slokdarm zelf gebeurt niet zoveel. Het enige wat de slokdarm doet is door het aanspannen van de spier (slokdarm) het voedsel steeds iets meer richting de maag te drukken. Voordat het voedsel de maag bereikt moet het door een sluitspier. Deze sluitspier gaat open als er voedsel naar de maag moet en voorkomt dat er voedsel vanuit de maag omhoogkomt. Het komt wel eens voor dat je moet overgeven of oprispingen hebt. Dit komt dus omdat de sluitspier zijn werk niet goed heeft gedaan en er toch maagsappen vanuit de maag door de sluitspier omhooggekomen zijn.
De maag
Nu het voedsel in de maag terecht gekomen is, begint het verteringsproces van het voedsel pas echt. Door het speeksel is het voedsel zachter geworden. De maag zorgt voor de rest. De spieren in de maag trekken samen en laten weer los om zo het voedsel te vermalen tot een soort prakje. De spijsvertering komt nu pas echt goed op gang. Het maagsap is een sap dat door het lichaam zelf wordt aangemaakt om het voedsel te verteren. Het maagsap is zo sterk dat het gaten in je maag kan branden. De slijmvlieslaag aan de binnenkant van je maag gaat dit tegen en houdt de maagsappen in de maag. De maag geeft telkens een klein stukje van het prakje door aan de dunne darm.
De dunne darm
In de twaalfvingerige darm (die een lengte heeft van 12 vingers) worden de sappen die aangemaakt zijn door de galblaas en de alvleesklier toegevoegd aan het prakje van de maag. Hierdoor wordt het voedsel nog verder verteerd door ons lichaam. Vanuit de twaalfvingerige darm komt het terecht in de 2 meter lange nuchtere darm om als laatste terecht te komen in de 3 meter lange kronkeldarm. In de dunne darm worden ook de bereikbare voedingsstoffen opgenomen door ons bloed. De rest dat niet bruikbaar is, gaat verder naar de dikke darm.
De dikke darm en de endeldarm
Het voedsel dat niet bruikbaar is komt als een waterige massa in de dikke darm terecht. Als dit nu in de endeldarm terecht komt zou je diarree hebben. De dikke darm heeft er ongeveer een hele dag voor nodig om van wat er inkomt ontlasting te maken. Gaat dit veel sneller dan heb je last van diarree. Duurt het langer kan er obstipatie ontstaan. De ontlasting wordt opgeslagen in de endeldarm en zodra die vol is geeft je hersenen een signaal zodat je naar de wc moet gaan.
Conclusie
Het voedsel heeft een lange weg te gaan voordat het uiteindelijk weer als ontlasting je lichaam verlaat. Het begint in de mond waar je het voedsel in kleine stukjes maalt en dit via de keel naar de slokdarm gaat. De slokdarm geeft het door in kleine porties naar de maag. De maag maakt van het voedsel een papje dat naar de dunne darm gaat. In de dunne darm die uit 3 delen bestaat worden de voedingstoffen uit het voedsel opgenomen in de bloedbaan. De rest gaat naar de dikke darm waar het via de endeldarm het lichaam als ontlasting verlaat.
Comments
- 31 juli
- Hide replies (2)
0- 3 aug
0- 3 aug
0- 26 juli
- Hide replies (1)
0- 27 juli
0- 23 juli
- Hide replies (1)
0- 23 juli
0- 23 juli
- Hide replies (1)
0- 23 juli
0- 22 juli
- Hide replies (1)
0- 22 juli
0