Ritme zit in jezelf en dat is niet afhankelijk van externe factoren
Na een uur of 11 ‘s avonds is Mogán behoorlijk uitgestorven. Ik vind dat helemaal niet erg. Als sociaal dier maak ik binnen 5 minuten beste vrienden voor het leven, om vervolgens tot diep in de nacht met hen te gaan drinken op een terras. Nu trek ik me rond deze tijd terug in mijn kamer, zet een paar afleveringen van Netflix op en lig binnen 10 minuten al te ronken.
Ik sta vroeg op, sla mijn yogamatje uit op het dakterras en doe 45 minuten oefeningen met Kassandra, mijn favoriete YouTube-yogini. Ze begroet haar kijkers elke video op dezelfde enthousiaste, Amerikaanse manier:
‘Hi Yogi’s! Welcome to my channel… Today we’re going to do a Yin Yoga practice.’
Haar kanaal is echt een aanrader als je thuis lekker oefeningen wilt doen. Voor de yoga met uitzicht over zee ben ik inderdaad dankbaar. Ik moet de hele dag door zuchten, vanwege de stress die nog altijd mijn lichaam uitvloeit. Wat gebeurt er allemaal met mij?
Verder zwem ik een beetje in de zee, drink koffie op het terras en ik rond een aantal opdrachten af die me toch weer iets te lang duurden. Als echte visliefhebber kom ik hier ook aan mijn trekken. Ik heb een restaurantje gevonden waar ze heerlijke oesters en de beste paella serveren. Ik weet niet wat ik proef. Helaas zijn mijn financiële reserves beperkt. Anders zou ik hier elke dag een half dozijn oesters naar binnen tikken.
Bovendien is het handig om gewoon lekker zelf te koken, zodat ik ook enigszins mijn Hollandse ritme aanhou. Productiviteit zit namelijk niet in een omgeving. De basis is intrinsieke motivatie en de inspanning die ik erin steek. Dingen komen niet aanwaaien, zelfs niet op een eiland.
Sparren met gelijkgestemden
Ik dacht dat ik een hekel had aan LinkedIn, want ik vind dat mensen vaak opscheppen over wat ze doen en de baan die ze hebben. Echter, nu ben ik in staat om er wat milder naar te kijken.
Via dit kanaal vind ik gelijkgestemden, die net als ik pas voor zichzelf zijn begonnen als tekstschrijver. Ik vind het onwijs leuk om tips te delen over dit werk of om schrijvers te coachen die nog niet voor zichzelf zijn begonnen.
Ik weet dat veel mensen niet willen freelancen, omdat ze bang zijn voor de eenzaamheid. Maar geloof me: het is helemaal niet nodig om met dit gevoel rond te lopen. Stuur gewoon een leuk berichtje en vraag hoe de ander de dingen ervaart. Er zijn ongetwijfeld ook dingen die zij van jou willen weten, kan ik je vertellen. Ik heb aan dit platform vol opscheppers toch een aantal leuke contacten overgehouden ;)
De impact van het Nederlandse nieuws
Hoewel ik het rustiger doe met social media, kan ik het toch niet laten om even een rondje FB en IG te maken. Wat lees ik nou? Is Peter R. de Vries midden op straat neergeschoten in Amsterdam? Damn!
Dat is natuurlijk verschrikkelijk voor de familie en alle omstanders. Vanaf 3500 kilometer afstand lees ik dat heel Nederland meeleeft met de markante misdaadverslaggever. Het ergste vind ik nog dat mensen het hebben staan filmen en de beelden gewoon doorsturen via whatsapp. Sommige mensen hebben echt hun ziel ingewisseld voor hun smartphone. Waar is het respect gebleven in de wereld?
Ik wens Peter R. veel kracht, nu hij zo voor zijn leven ligt te vechten.
Draag slippers op het dakterras
De rust van het zwemmen, de yoga en het werken vanaf een terras is gewoon genieten. Het voelt alsof ik droom. Ook al ga ik morgen failliet en flopt deze onderneming volledig, dan heb ik in ieder geval dit mooie moment mogen beleven. Niet dat een faillissement gaat gebeuren, want met de inspanning die ik erin steek wordt dit gewoon een daverend succes.
Dat is wat ik visualiseer als ik weer ‘s avonds naar het dakterras ga en daar een meditatie doe. Ik rol daarna mijn matje op en wil weer terug naar mijn kamer lopen. Onderweg stap ik ergens op. Ik til mijn voet op en zie een grote kakkerlak die door mijn gewicht door zijn hoeven is gezakt.
Daar sta ik dan op het dakterras te gillen als een keukenmeid. Ik ren naar de dichtstbijzijnde stoel, spring erop in Ninja-stijl en blijf nog even verder gillen. Het duurt 5 minuten voordat ik er weer vanaf durf te komen. Op de bal van mijn voeten ren ik het terras af, weer terug naar mijn kamer. Ik ga nooit meer zonder slippers naar het terras.
Comments
- 10 juli
0- 8 juli
0- 8 juli
0- 8 juli
0- 8 juli
0