Ik wil ontstedelijking. Ik wil dat iedereen een lap grond krijgt. Ik wil geen vliegverkeer meer. Geen stinkende bussen, geen vieze vrachtwagens en al helemaal geen vrachtschepen meer. Totdat we transportmiddelen hebben gevonden die op water rijden (ik negeer even het feit dat iemand dat al had uitgevonden). Geen zogenaamde schone energie meer maar we geven Nicolas Tesla de erkenning die hij verdiende en bouwen verder op zijn manieren van energie opwekking.
Ik wil dat niemand meer stress heeft en dat we samenleven in harmonie. In ieder dorp is er een bakhuis waar je je deegwaren kunt laten bakken, in ieder dorp is er een slager waar je je dieren kunt laten slachten en in ieder dorp is er een molenaar die je granen gaat malen. In ieder dorp is er een markt waar je je spullen kunt verkopen. Ieder dorp heeft een handelaar die overgebleven spullen in een ander dorp gaat verkopen of ruilen voor wat nodig is. In ieder dorp is er een brouwerij en een hennepplantage en ieder dorp heeft een medicijngoeroe die je leert over jouw constitutie en wat goed voor je is en wat niet. Er is een gebouw met een keuken waar er dagelijks samen wordt gekookt, pasta wordt gemaakt, deeg wordt voorbereid, groente en fruit wordt gewassen.
Ieder dorp heeft een planner voor de verbouw van gewassen en ieder dorp heeft een analist die kijkt wat er beter kan in het dorp. Het is normaal om onderling met je buren te ruilen. Samen met je dorpsgenoten bepaal je wat er nodig is om het leven nog fijner te maken.Wijsheid wordt bij de ouderen gehaald en ‘s avonds wordt er gedanst en gezongen en gelachen rond het kampvuur of in de dorpsschuur. Er is een timmerman, een zagerij en bij ieder dorp is er de mogelijkheid om bomen te laten groeien. Er is een smederij en ruw ijzer wordt geleverd door de staat.
We geven elkaar feedback als dat nodig is op een gepaste wijze en leven in harmonie met elkaar. Zaken van het ego worden gezien als slecht.
Alleen op vrijdag en zondagavond rijden er treinen door het hele land zodat je familieleden of vrienden die verder weg wonen kunt bezoeken.
Op Internet zie je geen criminaliteit, films met of over criminaliteit, games waarin wordt geschoten zijn verboden. Internet is bedoeld voor kennis en inspiratie en we delen met elkaar over hoe het leven in het dorp zich voltrekt.
Het is streng verboden om de natuur te schaden of anderen te schaden op welke wijze dan ook.
Nu verklaar je me natuurlijk voor gek. Want om zo te leven moet je waarschijnlijk iets opgeven waar je aan gehecht bent.
Of het nu je status is, je drang om te kopen, je gewoontes of je kledingstijl of je behoefte aan make-up.
Maar wat je niet weet is wat je er voor terug krijgt. Misschien lijkt je bovenstaande wel een armoedig bestaan. Misschien heb je er een oordeel op en noem je het communisme. Of misschien zijn sommige dingen wel aantrekkelijk voor je maar andere zaken totaal niet.
Ik zal je zeggen wat je ervoor terug krijgt. Liefde. Je krijgt er een hoop liefde voor terug. Je krijgt er gezondheid voor terug. Je krijgt er geluk voor terug. Je krijgt er een innerlijke vrede van. Je leeft. Je leeft met elkaar en de natuur.
We weten allemaal dat mijn verhaal klinkt alsof we terug gaan in de tijd. Echter, ik spreek wel over elektriciteit, over internet, over vervoer. En natuurlijk kan ik dit beeld van dorpen nog aanpassen en bewerken. Het gaat om het idee.
Het houdt dus in dat we ergens in de loop van de jaren van het padje zijn afgeraakt. Dat we ergens in de tijd de waarden van liefde, samen, natuur, leven vanuit het hart zijn kwijtgeraakt. Ik vraag me af wanneer en hoe dat is begonnen. Was het de industriële revolutie die ons zo hebberig maakte?
Zijn het wij mensen die steeds meer wilden hebben of waren het enkelen die steeds meer wilden verdienen? Hoeveel waren het die geld belangrijker vonden dan de natuur? Hoeveel mensen zijn er in meegegaan in dat verhaal van geld en waarom konden we ons niet beheersen? Ik heb deze antwoorden niet. Ik weet ook niet of ze er toe doen.
Wat ik wel belangrijk vind is hoe we nu, vandaag de dag, tegen geld en macht aankijken. Durven we weer op te staan voor wat echt belangrijk is of laten we ons meenemen in een energie van willen en hebben? Is onze verbinding met de natuur nog genoeg aanwezig om er in harmonie mee samen te kunnen leven?
Een betere wereld begint bij jezelf.
Maar hoe stap je uit dit systeem wat we nu hebben en gaan we over naar een systeem waar de balans hersteld is. Iets om over na te denken wellicht.
