Ik heb geen trots meer aan het lijf,
Zwijg en spreek er niet meer over,
De tijd dat ik de woorden woog,
Die altijd veel te licht bevonden zijn,
Is voorgoed voorbij,
De stem die het luidste klinkt,
Is altijd waarheid of zo het lijkt,
De andere monden doodgezwegen,
Zij die willen spreken, stom gemaakt,
Ik zwom voor eeuwig tegenstroom,
Maakte mij de koude winden eigen,
De bliksems sloegen naast mij in,
De donder gaf me bibberbenen,
Toch heeft de tijd mij gelijk gegeven,
Niet wat was is nog opeen gebleven,
Het nest is met de tijd uiteengedreven,
De koekoek en zijn jongen
Blijven in de leegte roepen,
Een eenzaam lied
Een echo van een ver verleden.
© Rudi J.P. Lejaeghere
Comments
- 2 sep
0- 22 aug
- Hide replies (1)
1- 22 aug
0- 22 aug
- Hide replies (1)
1- 22 aug
0- 21 aug
- Hide replies (1)
1- 21 aug
0- 21 aug
- Hide replies (1)
1- 21 aug
0