Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Een echo van een ver verleden

Dit is een protestgedicht van ooit lang geleden. Het klinkt enkel nog als een zwakke echo van een koekoek en zijn jongen als ik goed luister.

Geschreven door Rudi Lejaeghere
Gepubliceerd op: 18 aug 2021
8
97
15
Afbeelding door Martin Kleppe via Unsplash
Ik heb geen trots meer aan het lijf, Zwijg en spreek er niet meer over, De tijd dat ik de woorden woog, Die altijd veel te licht bevonden zijn, Is voorgoed voorbij,

De stem die het luidste klinkt, Is altijd waarheid of zo het lijkt, De andere monden doodgezwegen, Zij die willen spreken, stom gemaakt,

Ik zwom voor eeuwig tegenstroom, Maakte mij de koude winden eigen, De bliksems sloegen naast mij in, De donder gaf me bibberbenen,

Toch heeft de tijd mij gelijk gegeven, Niet wat was is nog opeen gebleven, Het nest is met de tijd uiteengedreven, De koekoek en zijn jongen

Blijven in de leegte roepen, Een eenzaam lied Een echo van een ver verleden.

© Rudi J.P. Lejaeghere
8
Geschreven door Rudi Lejaeghere
Gepubliceerd op: 18 aug 2021
8
97
15

Comments

  • 2 sep
  • 0
Mooi geschreven.
  • 2 sep
0
  • 22 aug
  • 1
Koekoek, was me dat een gezellige tijd!
1
  • 22 aug
  • 0
Bedankt, Francois, voor het bezoekje.
  • 22 aug
0
  • 22 aug
  • 0
Bedankt, Hans.
  • 22 aug
0
  • 21 aug
  • 1
Mooi
1
  • 21 aug
  • 0
Bedankt, Heidi.
  • 21 aug
0
  • 21 aug
  • 1
Heel mooi geschreven.
1
  • 21 aug
  • 0
Bedankt, Mrs Wood
  • 21 aug
0
Laad meer

Recente en relevant artikelen