Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Een mooie dag in mijn tuin

In de natuur.

Geschreven door Joris de Haan
Gepubliceerd op: 10 sep 2021
10
49
11
Af en toe een praatje, en zelfs een goed gesprek(wat?).
Gewapend , en goed uitgerust met het juiste materiaal is cruciaal om de dag te halen.
Hele flessen water gaan er doorheen, petje op , af en toe een boterham helpt.
Af en toe even zwaaien, want ja er komen soms wel erg veel mensen langs lopen.
Zo dat is voorbij.

Ik ben tuinder dus, mijn blik valt op een blaadje...
Onkruid, daar kan ik niet om heen en dan ben je dus al zwaar de Sjaak, zeker als je er eerst veel van hebt staan.
Ik heb even geen energie om stil te staan bij de vraag wat onkruid is. Ik heb er te veel van en er is plaats nodig voor mijn groente. Dat is niet voor nu.
Tja, ik heb deze tuin toch echt zelf geaccepteerd, hoe kom ik anders zo’n tuinvereniging op?
Werk aan de winkel, noeste arbeid of gratis training zo je wilt.

Ik kijk naar het blad van een plant.Terwijl ik tegen het licht in kijk, zie ik dingen die ik anders nooit zie, de nerven van een blad laten mij zien hoe een plant echt is.
Ik volg de lijnen en vormen van het begin tot eind. Een rups vervolgt zijn weg elders.
Hoe zou die zijn tijd van leven ervaren, wat betekent een dag voor deze rups.
Hoe graag ik me ook wil inleven, het is toch nooit helemaal te bevatten.
Het is anders en het is goed zo.

Net als met de voelsprieten die bewegen in het licht, van een van de vele vlinders die rond me en de buurt vliegen of neerstrijken op een grote vlinderstruik. Er is zo veel te zien en mee te maken , juist in die kleine wereld om mij heen. Ik ga er zo in op dat ik even kan vergeten wat de namen allemaal zijn.
Zucht, ook wel eens fijn om niet te hoeven nadenken, er gebeurd immers genoeg om mij heen . Gezoem, gekwetter en geruis...

Ik zie vandaag pas hoe snel de afgelopen dagen de druif gegroeid is. Binnenkort even snoeien voor meer oogst. Ja oogst, dat voelt als schatgraven, zeker met de aardappelen.
Het begint al wat koeler te worden en mijn groenten raken niet vanzelf aan de kook. En dan krijg ik warempel nog wat heerlijke gele frambozen in de schoot geworpen, die halen de kwark niet. Zo zacht zoet en toch ook pittig van smaak! Ik eet ze deze keer direct op. Zo gezond, ook al bedenk ik me dat nu pas…
10
Geschreven door Joris de Haan
Gepubliceerd op: 10 sep 2021
10
49
11

Comments

  • 30 sep
  • 0
Herkenbaar. Ik verbaas me er ook altijd over dat je een klein zaadje in de grond plant en er dan vervolgens een prachtige plant uitkomt, die nog eetbaar is ook. En helaas, dat van dat onkruid herken ik ook. Dat groeit soms harder dan de rest.
  • 30 sep
0
  • 16 sep
  • 0
Leuk dat ben ik dus niet, tuinierof tuinder maar jij doet het heerlijk voelen.
  • 16 sep
0
  • 12 sep
  • 1
Leuk beschreven
  • 12 sep
1
  • 11 sep
  • 1
Veel werk, maar ook veel voldoening!
  • 11 sep
1
  • 11 sep
  • 1
Leuk zo een uitstapje naar jouw tuin.
  • 11 sep
1
Laad meer

Recente en relevant artikelen