De wind wou een weddenschap doen met de zon
De wedstrijd ging om kracht, hij dacht dat hij het kon
Dat hij de sterkste van de twee was
Hij wou het bewijzen aan de hand van ... een jas !
Een meisje wandelde over een pad
tussen de plassen, het lag nog wat nat
De wind zei : ‘Ik krijg haar het eerst uit haar jas.’
En hij begon te blazen, hij was in zijn sas
Het meisje dat trok haar rits hoger toe
en zei : ‘Ik denk dat ik mijn kap ook aan doe.’
De wind blies nog harder, hij werd zelfs wat kwaad
dacht dat hij met geweld haar kon dwingen tot de daad
Dat hij haar uit haar jas kon blazen
maar dat gebeurt alleen in het rijk der dwazen
Nu was het de beurt aan die ander, de zon
Ze kwam achter de wolken vandaan en begon
Ze stuurde haar stralen naar beneden toe
‘ Ik geloof dat ik mijn kap maar weer af doe.’
Dat dacht het meisje, ze trok de rits open
De zon begon op de overwinning te hopen
Ze straalde nog warmer, nog feller, nog meer
En bij het meisje veranderde het weer
Ze kreeg het te warm, die jas moest echt uit
De wind ging gaan liggen, de ijdeltuit
De zon had gewonnen, dat stond buiten kijf
Het meisje trok ook al haar trui van haar lijf
Met warmte en liefde kan je veel meer verkrijgen
Dan met geweld en met iemand te bedreigen…
Comments
- 28 sep
0- 27 sep
0- 27 sep
- Hide replies (1)
0- 27 sep
0- 27 sep
- Hide replies (1)
0- 27 sep
0- 26 sep
- Hide replies (1)
0- 26 sep
0