Egoïsme is misschien niet de grootste menselijke tekortkoming, maar het is zeker een van de meest verafschuwde. Het heeft een heel negatieve reputatie. En het ergste is, we zijn het allemaal tot op zekere hoogte! Dat zorgt er voor dat we onszelf soms verachten en dat we een hekel hebben of krijgen aan anderen die het ook zijn. Het schakelt allerlei verdedigingsmechanismen bij ons aan, inclusief bijbehorende projecties (kijk hoe egoïstisch ze is! Ik zou zoiets nooit doen...) en rationalisaties (ik ben niet egoïstisch, ik doe gewoon wat het beste is voor iedereen...). 

Maar niet elk gedrag dat egoïstisch lijkt is dat ook, al is ons dat zo wel geleerd. Zelf- of eigenliefde wordt vaak beschouwd als een van de zuiverste en duidelijkste vormen van egoïsme. Het wordt in feite beschouwd als een synoniem voor egoïsme. 

Van jezelf houden is egoïstisch zijn.
Dat moet natuurlijk worden afgekeurd.
Maar klopt dat wel?

Als we denken aan mensen die van zichzelf houden hebben we veelal de neiging om te denken aan mensen die erg overdreven, zelfverzekerd, narcistisch en egocentrisch zijn. Lieden die zichzelf op de eerste plaats zetten en hun leven vol trots openbaren op sociale media. Het zijn arrogante borstkloppers die over anderen heen lopen en ongevraagd hun meedogenloze mening geven.

De waarheid is dat deze mensen meestal niet meer liefde voor zichzelf hebben dan degenen die onderdanig zijn, zichzelf openlijk of stiekem verachten, die onzeker zijn en problemen hebben met hun eigenwaarde. Hun motief voor het vertonen van superieur gedrag is géén eigenliefde. Het is eigenlijk het bewijs van een ernstig gebrek daaraan. Ze gedragen zich alsof ze beter zijn dan anderen enkel omdat ze proberen te bewijzen dat ze dat ook zijn. En als je iets moet bewijzen, betekent dat meestal dat je er zelf niet zo in gelooft.

Ware eigenliefde is in feite zelfacceptatie. Het gaat om het stimuleren van je eigen geluk en welzijn.
Waarom beschouwen we goed voor jezelf zorgen eigenlijk als een teken van egoïsme? Wat is het dan dat we afnemen van de ander, als we voor onszelf zorgen? Eigenliefde houdt in dat je jezelf net zo waardevol beschouwt als anderen. Niet meer maar ook niet minder.

Wanneer je dit idee weet te verinnerlijken zal het veel onzekerheden in je leven wegnemen. Je zult minder wrok jegens andere mensen koesteren. Je hebt niet langer de behoefte om jezelf te bewijzen of de neiging hebben om iemand te willen veranderen zodat die beter bij je past. 
Zelfliefde maakt je dus niet tot een jaloerse opschepper. In plaats daarvan maakt het je tot een geduldiger, evenwichtiger en begripvoller mens ... en over het algemeen tot een beter persoon.