Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Even eerlijk zijn

Vanmorgen stelde ik mezelf de vraag: wat nu als ik de totale macht zou hebben en ik kon bepalen hoe de wereld er uit moest zien. Ik schrok van de uitkomst. Ik zou een tiran zijn.

Geschreven door Simone Kremers
Geschreven op: 10 nov 2020
Gepubliceerd op: 6 mei 2021
0
4
0
Afbeelding door Peter Forster via Unsplash
Mijn gedachtegang begon namelijk met dit: als ik ook maar iemand zou zien die iets op de grond zou gooien, die persoon zou meteen naar een heropvoedingskamp gaan waar er eerst lessen moeten worden gevolgd over de schade die er op deze manier wordt aangericht in de natuur. Na dat lesprogramma zou het verplicht zijn om rotzooi van anderen op te ruimen. En daarna zou de fase volgen van mensen arresteren die ook rotzooi hadden gemaakt. Nadat je zelf het lesprogramma had gegeven aan de door jouw gearresteerde mensen, dan was je weer vrij.

Ik schrok van mijn eigen tiran in mij. En tegelijkertijd voelde dit zo goed. Ik maakte koffie en ging zitten. Wat zou ik nog meer doen als ik de macht had.
Ik zou het hele onderwijs even veranderen. Kinderen zouden moeten leren hoe ze controle krijgen over hun emoties en over hun gedachten. Dat zou het allerbelangrijkste vak op school zijn. Ik zou kinderen even leren hoe ze gezond zouden blijven en een sterke geest en lichaam konden ontwikkelen. Ouders die kinderen daarin niet zouden steunen, die moesten naar het heropvoedingskamp. Als je niet mee wou werken aan een betere wereld en niet wilde zorgen voor harmonie met de natuur, nou, dan stuurde ik je naar een eiland waar je maar moest zien hoe je ging overleven. Misschien dat je daar dan je levensles zou leren.

Was je voornaamste doel in het leven om veel geld te hebben? Dan volgde er plaatsing in het kamp voor verwarde mensen. Je kreeg daar urenlang beelden te zien van mensen die ooit slachtoffer waren geworden van rijke mensen. Mensen die uitgebuit werden doordat er een groep mensen was die over de rug van anderen een vette bankrekening wilden hebben. Begreep je de waarden van samenleven in harmonie dan nog niet, dan volgden er verplichte hallucinerende middelen. Net zolang totdat de liefde in je groter was dan je ego.

Geld was weer een ruilmiddel geworden en de waarde van de middelen werd vastgesteld door de wijze ouderen. De wijze ouderen waren mensen die voortdurend in een staat van liefde verkeerden, liefde voor de natuur en de mens. De wijze ouderen bepaalden ook of er een product of dienst überhaupt waarde mocht hebben.


Het leven was zo mooi. Ik was de perfecte tiran.
Mensen waren zo bewust geworden van zichzelf, anderen en de samenleving dat er geen oorlogen meer waren, geen hebzucht en geen macht. Mensen creëerden de mooiste dingen en de natuur zorgde nog altijd voor overvloed zoals het al miljoenen jaren had gedaan. Ook hier was men zich bewust van: als men 1 aardappel in een goede bodem stopte, dan kreeg je er wel 20 voor terug. Die kracht, die werd aanbeden. Die kracht was de religie. Die kracht bestond uit liefde voor de zon, de maan en de sterren en planeten.

Er was nergens tekort. Mensen deelden kennis. 's Avonds danste men bij het vuur en zong men liederen die uitmonden in complete extase over het leven. Moe en voldaan ging men slapen.

Het leven was zo mooi. Ik was de perfecte tiran.

0
Geschreven door Simone Kremers
Geschreven op: 10 nov 2020
Gepubliceerd op: 6 mei 2021
0
4
0

Recente en relevant artikelen