Soms….kun je ergens vol enthousiasme ergens aan beginnen en halverwege ergens tegenaan lopen. Dat is vaak behoorlijk frustrerend; je hebt het gevoel dat je ‘vastzit’. Dan moet je weer ‘loskomen’ als het ware.
Dat kan vervelend zijn; je hebt een droom, een idee dat je tot leven wilt brengen.
Bijvoorbeeld: je wilt een verre reis maken en je wilt zo snel mogelijk een flinke zakcent bijsparen om die reis te kunnen maken.
Het liefst stapte je gisteren op het vliegtuig, dus je bent extra uren aan het werken om zo snel mogelijk de reis te kunnen boeken. Daarnaast wil je ook minder werken in de toekomst; zo kun je een buffer opbouwen voor de mindering op salaris als je bij je huidige werkgever minder gaat werken.
Je werkt een paar maanden extra uren. In het begin was er niets aan de hand. De laatste tijd merk je wel dat je erg moe bent. Je werkt met tegenzin die extra uren, maar je wilt die reis maken, je wilt minder werken en daar heb je geld voor nodig.
Je hebt geen rijke suikeroom of suikertante, dus je moet de centen zelf bij elkaar sprokkelen. In de praktijk betekent dat voor jou een gedeelte van je inkomsten sparen of extra werken.
Echter; een burn-out is je verre reis niet waard. Als je lichamelijk en geestelijk op bent, kun je niets; niet werken, niet reizen. Het enige wat je dan nog rest is herstel van een burn-out. Wat doe je dan? Je plan heroverwegen; terug naar de tekentafel. Misschien kun je een paar keer minder buiten lunchen, vaker thuis koken, je reis voor volgend jaar plannen, zodat je rustig ervoor kan sparen.
Je hoeft dan niet extra te werken en jezelf de vernieling in te helpen. Misschien heeft iemand in je omgeving wel een idee om meer vrijheid voor jezelf te bereiken; het kan nooit kwaad om iemand te vragen hoe zij dit zouden aanpakken.
Van een afstand zie je de dingen toch anders dan als je er middenin zit. Je hebt een andere misschien wel een meer heldere blik op de zaken.
