Gewoon even zijn. Voorbij groot en klein.
Voorbij dat wat ik niet ben. Maar stiekem nog herken.
Van verhalen uit het verleden die ik meenam naar het heden.
Van liedjes waarop ik danste en kleuren die ik zag.
In de stemmen die ik volgde in een willekeurige nacht.
Vandaag laat ik ze gaan, om gewoon even te zijn.
Want verbonden met al wat is. Is er niets. Dat ik nu mis.
Comments
- 8 maa
0- 4 maa
0- 29 juni
- Hide replies (1)
1- 29 juni
0- 29 juni
- Hide replies (1)
1- 29 juni
0