Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Het dorp van één miljoen spoken: gulle giften

Droom weer even weg met het nieuwe deel van ´Het dorp van een miljoen spoken´. Is dit het eerste hoofdstuk dat je tegenkomt? Geen probleem, de andere hoofdstukken staan er ook bij.

Geschreven door Sophia Rijsterborgh
Gepubliceerd op: 17 juni 2022
3
62
2
Afbeelding door Hermes Rivera via Unsplash
Hoofdstuk 1-23
H2 H7

Hoofdstuk 24
Ik rol met mijn ogen en kijk naar de fles. ‘Ik snap het, hij houdt van de vampier mythe, ik zal maar meespelen. Het is tenslotte bijna halloween.’ denk ik. ‘En welke bloedgroep is dit dan? Hoe oud was de persoon bij de oogst?’ vraag ik. Claes kijkt verwonderd naar mij. ‘28 jaar en dit is AB-.’ ‘Vrij jonge en zeldzame oogst. zelf gejaagd of..?’ vraag ik. Claes lacht en schudt zijn hoofd. ‘Allemaal gulle giften van donoren, liefste, zelf jagen hoeft al eeuwen niet meer. Het is gewoon te koop bij de donoren die hier vanaf weten en er voor open staan.’ ‘Bij het ziekenhuis dan?’vraag ik. ‘Bij de meeste, ja. En voor de jongste hebben ze het zelfs in poeder en pilvorm.’zegt hij. Mijn hart zinkt mijn maag in. ‘Maar dat alleen kan niet genoeg zijn. Sommige zogenoemde youngbloods worden, terwijl ze slapen ook vaak aan een infuus gelegd. Mochten ze zeer koppig zijn worden ze eerst in slaap gebracht met een gas.’ Claes zucht. ‘Alles om ze gezond te houden. Want wanneer ze het niet zouden binnenkrijgen kunnen ze al snel ziek worden…’zegt hij Ik kijk naar mijn armen en merk de kleine infuus gaatjes in mijn armen op. ik schud mijn hoofd. ‘Dat is omdat ik al gedoneerd heb.’ denk ik. ‘Dat kan van buikpijn en bleekheid snel leiden tot koorts en echt beroerd zijn.’zegt hij. ‘Vampiers kunnen ziek worden?’vraag ik. Claes fronst, hij knikt. ‘Iedereen kan dat.’ ‘Maar zijn hun niet… dood?’ vraag ik. ‘Ondood, en ze hebben leven nodig om te overleven, in ons geval is dat dus bloed. In het geval van bijvoorbeeld een incubus is dat sexuele energie.’ legt Claes uit. ‘Goed en dit wil je allemaal verwerken in het Halloween evenement?’vraag ik. Claes staart mij aan maar ziet al snel dat ik weinig van zijn woorden geloof. Hij pakt mijn hand, kust die en schud even zijn hoofd. ‘Geeft niet. Alles op zijn tijd.’zegt hij vriendelijk. Ik grijp de opgevouwen deken van de rugleuning af en spreid die over ons heen. ‘Een dutje, onder schooltijd?’ vraag ik. Claes lacht en rust zijn hoofd op een kussen. ‘Somn usor, draga mea.’( slaap lekker, schat) is het laatste wat ik hem hoor zeggen voordat ik in slaap val.
3
Geschreven door Sophia Rijsterborgh
Gepubliceerd op: 17 juni 2022
3
62
2

Comments

  • 29 juni
  • 0
Wat fijn dat het weer door gaat.
  • 29 juni
0
  • 23 juni
  • 0
Heel mooi vervolg, Sophia.
  • 23 juni
0

Recente en relevant artikelen