Het Hindoeïsme is een religieuze traditie (godsdienst) die met name in India en de omliggende landen wordt beoefend. Hindoes geloven in reïncarnatie op basis van Karma. Dat wil zeggen dat het leven dat je leidt (hoe goed of hoe slecht je leeft) beïnvloedt in welk lichaam en in welke plek in de samenleving je na je dood opnieuw geboren zal worden. Dit is een oneindige cirkel van dood en wedergeboorte die Samsara wordt genoemd. Deze cirkel kan enkel onderbroken worden door het vinden van verlossing (Moksha). Binnen het Hindoeïsme zijn er meerder stromingen die elk een ander idee hebben over de manier waarop verlossing bereikt kan worden. In dit artikel zullen drie manieren om verlossing te bereiken worden besproken.
Verlossing door Dharma
De Dharma is binnen het Hindoeïsme de religieuze plicht waar Hindoes aan moeten voldoen. Het Dharma bestaat uit drie soorten van plichten. Ten eersten de plichten die gebaseerd zijn op leeftijd en plek in de samenleving. Ouderen hebben bijvoorbeeld andere religieuze plichten dan kinderen. De tweede vorm van Dharma zijn de religieuze plichten die voor iedereen gelden. Het algemene Dharma is niet afhankelijk van de persoon die de plichten uit voert. Ten derde bestaat het Dharma uit het persoonlijke Dharma. Dit zijn religieuze plichten die per persoon verschillen. Het kan bijvoorbeeld afhangen van je karakter welke plichten je moet doen.
Er zijn aanhangers van het Hindoeïsme die geloven dat verlossing enkel bereikt kan worden door het goed uitvoeren van je Dharma. Dat wil zeggen dat iemand aan alle religieuze plichten moet voldoen. Wedergeboorte is echter niet alleen afhankelijk van het huidige leven dat iemand leidt, maar ook van de vorige levens van iemand. Het kan dus zijn dat iemand in zijn huidige leven een goed leven leidt en aan al zijn religieuze plichten voldoet, maar dat diegene na zijn dood toch reïncarneert omdat hij in zijn vorige levens niet aan de Dharma heeft voldaan. Het vinden van verlossing neemt vaak meerdere levens in beslag en kan enkel bereikt worden als iemand zijn hele leven de Dharma uitvoert.
Verlossing door Bakhti
Bakhti is vergeleken met Dharma een redelijk nieuwe manier om het Hindoeïsme te beoefenen. De praktijk van Bakhti houdt in dat een aanhanger van het Hindoeïsme een specifieke god kiest om te vereren. Dit betekent niet dat de andere goden uit het Hindoeïsme niet meer vereert worden, maar enkel dat iemand met name voor die ene god leeft. Iemand kan zich toewijden aan de god door te bidden tot een beeld of afbeelding van de God. Ook kan iemand zijn toewijding tonen door zich bijvoorbeeld te kleden of te gedragen als de god. Via die god kan dan uiteindelijk verlossing worden bereikt. De meeste Hindoes kiezen ervoor om zich toe te wijden aan Vishnu, Shiva of Devi, de drie bekendste goden uit het Hindoeïsme.
Verlossing door Jnana
Jnana is binnen het Hindoeïsme het proces van het verwerven van goddelijke kennis. Iemand kan deze goddelijke kennis bijvoorbeeld verkrijgen door te mediteren of het beoefenen van specifieke vormen van Yoga. De praktijk van Jnana wordt vaak gedaan onder begeleiding van een spirituele begeleider die een Guru wordt genoemd. Met het verkrijgen van de ultieme kennis over de wereld en het bestaan kan een Hindoe verlossing vinden.
De bovengenoemde wegen zijn alle drie manieren om binnen het Hindoeïsme verlossing (of Moksha) te bereiken. Hoewel een deel van de verlossing al tijdens het leven kan worden gevonden, zal de echte verlossing pas na iemands dood plaatsvinden. Door verlossing te bereiken wordt volgens aanhangers van het Hindoeïsme de eeuwige cyclus van wedergeboorte (Samsara) beëindigd en wordt iemand na zijn dood dus niet opnieuw geboren in een ander lichaam. Verlossing is volgens het Hindoeïsme het ultieme doel van het leven, waar iedere Hindoe naar zou moeten streven, op welke manier dan ook.
Comments
- 9 juli
0