Voordat ik het onderwerp een naam geef, vertel ik een ander verhaal. Vorig jaar, heb ik het boek gelezen genaamd Sapiens: een kleine geschiedenis van de mensheid. Ik ben niet tot het einde gekomen, ik werd er depressief van. Want mijn conclusie was: al miljoenen jaren maken de mensen samen oorlogen, ruzie, zorgen voor verwoesting en veel ellende.
Weglopen van verantwoordelijkheid
Dat wij in al die miljoenen jaren tijd, niet verder zijn geëvolueerd, zegt mij niets anders dan dat wij gevaarlijke wezens zijn. Dat wij in staat zijn om het ecologisch systeem waar wij onderdeel van uitmaken, compleet te vernietigen.
En juist in deze tijd, wordt het zo ontzettend zichtbaar, al die verwoestingen, al die ellende die veroorzaakt is en wordt en zie ik hoe de mens dit kan laten gebeuren. Ik begrijp waarom het al miljoenen jaren duurt dat wij evolueren. Mensen kunnen niet dealen met te veel negatieve informatie. De grootste beperking van de mens. Men wil niet onder ogen komen wat men onder ogen MOET komen. Men wil liever gewoon doorleven, zich conformeren aan regels die worden opgelegd, zich niet verdiepen in zaken die belangrijk zijn voor ons ecologisch systeem. Nee, men kijkt liever naar entertainment op tv. Weg van hetgeen waarvoor er eigenlijk verantwoordelijkheid moet worden genomen. En om het nog sterker uit te drukken: het kwaad volgen en het goede vernietigen.
Onze grond is vervuild, de lucht is vervuild, ons voedsel bevat niet meer de stoffen die nodig zijn voor onze gezondheid. We gebruiken chemische stoffen die niet meer uit ons drinkwater zijn te filteren. De ophoping van gifstoffen in ons lichaam is zo groot dat er een pandemie ontstaat omdat we allen gelijktijdig onze gifstoffen kwijt moeten. Ziek zijn is namelijk niets anders dan een opruiming van gifstoffen in het lichaam. Louis Pasteur dacht hier eerst anders over, maar later op zijn sterfbed gaf hij Antoine Bechamp gelijk in deze theorie.
Hardnekkig geloof in de goedheid van de mens
En de mensen? Die willen dit niet horen. Zij volgen liever de regels van hen die onwetend zijn en die regels uitvoeren omdat het nu eenmaal wordt voorgeschreven. Onze artsen worden in feite opgeleid door hen die de medicijnen maken en willen verkopen. Maar nee, men wil dit niet zien en blijft hardnekkig geloven in het goede van de mens. Men kan niet geloven dat er mensen bestaan die zich ver boven mensen verheffen en die enkel denken aan macht, geld en aanzien. Filantropen worden gezien als weldoeners. Geen enkele vraag wordt daarbij gesteld. Zelfs niet als die filantropen er niet armer op worden. Sterker nog, ze worden alleen maar rijker. Maar er is bijna niemand die zich afvraagt: hoe kan dat.
Voorbij de angst kijken, een hele kunst.
Leven in angst
Als een mens in angst leeft, dan wordt het bewustzijn vernauwd. En is men niet meer in staat om logisch na te denken. Hier is een wetenschappelijk onderbouwde theorie over. Het sympathisch en het parasympatisch zenuwstelsel. Jammer genoeg vind je deze uitleg niet in een taal die begrijpelijk is voor iedereen.
Nee, een mens laat zich liever muilkorven. Dat het heel erg slecht is voor je eigen gezondheid, daar gaat men totaal aan voorbij. Dat je door je eigen adem je eigen gifstoffen weer in ademt, ook dat wil men niet weten. Dat je er hoofdpijn door kunt krijgen en een verhoogde hartslag, ook dat wordt er geaccepteerd en hoe reageert een arts? Neem 4x2 paracetamol tegen de hoofdpijn en hier hebt u slaaptabletten om te kunnen slapen. Ik zeg niet dat iedere arts dit zegt, ik zeg alleen dat er een arts is die een jonge vrouw die vanwege haar werk een mondkapje moet dragen, haar deze medicatie voorschrijft.
Een mens wil zich niet verdiepen in kennis. Nee, de mens is niet meer in staat om helder na te denken. Er zit niets anders op dan dat ik zoveel mogelijk zaken online regel. De huisarts uit mijn buurt hou, goed voor mijn eigen gezondheid zorg en in contact blijf met mensen die nog wel helder kunnen nadenken en die willen bouwen aan een betere wereld. Waar we samen gaan vechten voor schone grond, schone lucht, goed voedsel, veel natuur en blijven werken aan onszelf om een betere versie van ons te creëren.
