Tien jaar geleden heb jij je, van de ene op de andere dag, in mijn leven gewurmd.
Ik wist toen eigenlijk al niet goed wat ik met je aan moest. Alles heb je eraan gedaan om mij het leven zuur te maken, om mij mijn vrouwelijkheid en sensualiteit af te nemen, maar toch bleef ik jou accepteren zoals je was. Iedereen heeft geleden door jouw aanwezigheid in mijn leven.
Keer op keer, liet je mij wanhopig en uitgeblust achter wanneer je langs was geweest. Ontelbare hete en stomende momenten zijn er tussen ons geweest, zeker in de eerste jaren van onze gecompliceerde relatie. Momenten dat jij mijn bloed liet koken en ervoor zorgde dat ik alleen nog maar aan jou kon denken, hunkerend naar verlossing. Zelfs nu, na al die jaren, krijg je het nog steeds voor elkaar dat het bloed mij naar de wangen stijgt zodra je in mijn buurt bent.
Het ergste is, dat ik in al die jaren niet de enige vrouw voor je ben geweest. Er zijn er zoveel meer, waar jij die intieme en hete momentjes mee hebt gehad.
Nu ik enigszins los van je begin te raken, voel ik mij geroepen om je te verraden.
Verraden, zoals jij dat met mij en mijn lichaam hebt gedaan. Ik voel een onbedwingbare behoefte om samen te zweren met al die andere vrouwen die je ook jarenlang hebt gemanipuleerd.
Alle onschuldige en nog onwetende vrouwen zullen dus voor je gewaarschuwd zijn en weten wat ze te wachten staat, wanneer jij je ook in hun leven wringt. Toch zijn er ook dingen die je mij niet afhandig hebt kunnen maken, mijn veerkracht, doorzettingsvermogen, mijn humor en positieve kijk op het leven. Ze zijn alleen maar sterker geworden door de jaren heen, door alles wat we samen hebben meegemaakt.
Ondanks dit alles, besef ik, dat je weer aantocht bent. De vertrouwde warmte, diep onderin mijn buik, zwelt aan en verspreidt zich bloedheet door mijn lichaam. Mijn hartslag stijgt en ademhaling versnelt, de allesoverheersende hitte werkt zich omhoog naar mijn hals en gezicht. Mijn bloed kookt, zweetdruppeltjes tussen mijn borsten. Snel ruk ik mijn vestje open en zal je, voor de zoveelste keer, kalm en gelaten mijn lichaam over laten nemen.
Ik zucht diep en laat het gebeuren, verdomme, weer een opvlieger.
Comments
- 26 juli
- Hide replies (1)
1- 26 juli
0- 19 juli
- Hide replies (1)
1- 20 juli
0- 19 juli
- Hide replies (1)
1- 19 juli
0- 9 juli
- Hide replies (1)
1- 10 juli
0- 3 juli
- Hide replies (1)
1- 4 juli
0