Een paar jaar terug op de middelbare school was er een docent die het niet zo op mij had. Misschien was ik ook wel een vervelend mannetje, een vermoeide leerling die onderuitgezakt achter in de klas neerbuigend naar het gros van de docenten keek. Terwijl de rest van de docenten mij van zich af liet glijden, had deze specifieke docent, een biologieleraar van de bovenbouw, daar moeite mee.
Elke ochtend, ongeveer tien minuten voordat de eerste bel ging, kwam de beste man het schoolplein op fietsen met de snelheid van een opgevoerde tweetakt brommer. Hij had geen normale racefiets, maar zo één waar je op je rug ligt en je benen bijna negentig graden omhoog steken. Naast het feit dat ik zeer betwijfelde of dit goed was voor de bloedsomloop, zag het er bezopen uit. Ik kon mij niet voorstellen dat als iemand al besloot om te gaan wielrennen, diegene dat ook nog eens wilde doen op de meest onpraktische manier mogelijk.
Soms, met een beetje geluk, zag je de biologiedocent door de gangen lopen met zijn wielrenpak nog aan. Dan viel zijn lichaam het meest op: het lichaam van een scharminkelige krielkip. Het enkele van zijn lijf dat van redelijke proportie was, was zijn klokkenspel, waarvan de contouren goed geaccentueerd werden door dat strakke condoom wat hij om zijn ielige postuur had getrokken. Niet helemaal passend om je zo als docent te kleden op een middelbare school, als je het mij vraagt.
Op een middag zat ik zoals altijd achterin de klas. Ik kan mij niet herinneren wat de aanleiding was, maar wel dat ik de stoom uit zijn oren liet blazen.
Gedreven door een woede die overduidelijk vanuit zijn onderbuik kwam, schreeuwde hij: ”Godverdomme Thijn, wat ga jij later doen? De hele dag op de bank zitten?”, terwijl hij stampend door het klaslokaal liep te ijsberen. Misschien waren het zijn afgeknelde ballen, misschien was het iets anders, maar wat ik vandaag de dag wel weet, is dat meneer beschikte over een zesde zintuig.
Hoe moeilijk ik het ook vind om het toe te geven, de man wist waar hij het over had. Ik heb inderdaad alleen maar op de bank gezeten de afgelopen zeven maanden.
Hij wint, ik verlies. Gefeliciteerd.
Comments
- 1 juni
1