De dagelijkse sleur is al zwart genoeg. De dagen lang en saai. Dan wil je al snel iets hebben dat je oppept.
Gelukkig had mijn vriend daar een middel voor. Hij wilde me zelfs helpen.
Even ontspannen en wegdromen tot de sleur je weer te pakken krijgt.
En ontspannen... dat deed ik. De duivel mag het weten... God liever niet. Hij zal dit alleen afkeuren.
Die zal mij een preek geven over mijn keuzes in het leven, maar iedereen verdient het om zich goed te voelen… toch?
Ik wil ontspannen, wegdromen en al mijn zorgen vergeten. Even helemaal weg van de wereld en zijn problemen.
Mezelf inkeren en daar verdwaald in raken. Me goed voelen, want ik verdien dat.
Blauwe lijnen, keurige blauwe lijnen. Ze hebben bij mij allerlei gaatjes. Dat maakt ze niet minder snel te vinden.
Witte bergen, vol energie.
Of juist een zonnetje om te kalmeren?
Ik kijk op, schakel mijn licht aan en grijp de naald van mijn nachtkastje.
Nee, voor mij is het heerlijk ontspannen, want achteraf... ik moet mij toch goed voelen?
Ik moet mij goed voelen!
Iedereen verdient het tenslotte om zich goed te voelen... Toch?
Recente en relevant artikelen
Liefde achter het masker, hoofdstuk 6: Vermoeden van de verhulde ruiter
Een niet zo onschuldig liefdes verhaal om bij weg te dromen.
Liefde achter het masker, hoofdstuk 5: Net over de finish
Een niet zo onschuldig liefdes verhaal om bij weg te dromen.
Comments
- 14 sep
1