Deel 3
26-07-2020 - Enschede - David Invenit
Nietzsche voorspelde allerlei gevolgen van de verwijdering van religie en true world theories uit de maatschappij. Hij voorspelde de opkomst van nihilisme en de generatie na Nietzsche’s dood leed inderdaad erg hieronder, net als de huidige jonge mensen in de westerse wereld. Hij zag de consequenties van de verwijdering van betekenis en reden.
“The condition of a people which has lost faith in its ancient history and has fallen into a restless… and a constant search for novelty after novelty” – Nietzsche
“I have discovered for myself that ancient humanity and animality, indeed the entire primal age and past of all sentient being, continues in me, to create, to love, to hate, to infer” – Nietzsche
Nietzsche stelt dat een historisch besef een onvermijdelijke noodzaak is voor een waar begrip van de Zelf. Het moderne individu vertrouwt, volgens hem, volledig op het bewustzijn: de minst diepgaande en zwakste van de psychische ‘organen’. Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat we met ons bewustzijn maar 2-4 bits informatie per seconde kunnen verwerken, terwijl onze zintuigen ca 20 miljoen bits per seconde ontvangen en dat terwijl onze zintuigen niet in staat zijn alles informatie die beschikbaar is tegelijkertijd op te nemen: we zijn op z’n minst beperkt door lokaliteit. Het lijkt daarmee erop dat Nietzsche de spijker op de kop sloeg wat betreft de zwakte van het bewustzijn. Als de moderne mens inderdaad voornamelijk leunt op het bewustzijn, wordt nihilisme nagenoeg onvermijdelijk, aangezien ons bewustzijn niet in staat is de wereld te bevatten. Ook stelde Nietzsche dat een mens in een mensenleven niet genoeg informatie tot zich kan nemen om tot een waar begrip te komen. Hiermee stipt hij wederom het belang van een historisch besef aan. Dit kunnen we terugzien in de historische ontwikkeling van de mens: wetenschap en filosofie is door de millennia heen steeds verfijnder geworden en kan steeds meer ‘fouten’ aanstippen in oude denkwijzen, waaronder, mogelijk, nihilisme.
Jordan Peterson vertelt dat Socrates ervoor koos altijd naar zijn geweten te luisteren (Socrates noemde dit de ‘daemon’, mogelijke een linguïstische oorsprong van democratie). Socrates ging zelfs zo ver dat, wanneer Athene hem ter dood had veroordeeld en zijn vrienden hem wilden wegsmokkelen, hij weigerde te vertrekken. De waarheid was belangrijker voor hem dan zijn leven. Hij zag het geweten en de waarheid als Het Grote Goed.
Nietzsche en Jordan Peterson stellen beiden dat zelfverbetering, waaronder het gehoorzamen van je geweten, per definitie samengaat met wat weerstand of negatieve emotie. Ook stellen ze dat groei en zelfverbetering het doel van leven is (Darwinian evolutie) of, op z’n minst, positieve emotie oplevert.
“The capital T Truth is about life before death” – David Foster Wallace
Het grootste filosofische probleem is zelfmoord, ofwel de vraag “waarom zou ik geen zelfmoord plegen?” of “waarom pleegt iedereen niet gewoon zelfmoord?”, of, als we minder naar en pessimistisch willen klinken “waarom doen we dit alles?” Dit is rechtstreeks een vraag naar betekenis en reden. Als de vraag niet beantwoord kan worden, schuilt nihilsme om de hoek. In mijn analyse van ‘Dragons, Divine Parents, Heroes and Adversaries: A Complete Cosmology of Being’ komt naar voren dat we betekenis vinden in onszelf nuttig maken, voor onszelf en anderen.
Comments
- 17 juni
0