Voor dit artikel stelde ik de vragen aan Yasmina. Zij is 29 jaar jong en mariene biologe. Momenteel doctoreert ze in Ecologie aan de Universiteit van Campinas. Ze verhuisde van België naar Brazilië in 2017.
Waarom ben je naar het buitenland verhuisd?
Lekker cliché: Voor de liefde. Initieel toch. Ondertussen werk ik aan de unief.
Had deze verhuis de bedoeling van definitief te zijn (voor zover een mens de toekomst kan inschatten)? Is daar ondertussen verandering in gekomen?
Neen, maar nu overweeg ik het wel om voor een langere tijd hier te blijven.
Wat was voor jou de grootste aanpassing en/of het moeilijkste aan heel het gebeuren?
In het begin vooral de taal. Jezelf niet volledig kunnen uitdrukken of niet alles begrijpen, dat is niet evident. Zeker voor iemand die heel graag babbelt. Nu ik het Portugees flink onder de knie heb, is die fase gelukkig achter de rug.
Wat is het gekste dat je op heel dit avontuur (tot nu toe) meemaakte?
Drie maanden na mijn officiële verhuis, werden mijn vriend en ik, op een avondje uit, overvallen op straat en werd hij neergestoken. Het was een enorme reality shock maar gelukkig heeft hij er niets aan overgehouden.
Wat is een typisch gerecht/snack of drank van je nieuwe woonland? Wat vind je er zelf van?
Caipirinha’s! Een cocktail gemaakt met cachaça en fruit (meestal limoen of passievrucht). Ik drink ze zo graag dat we zelfs onze hond ernaar noemden.
Wat mis je het meeste aan België? Wat helemaal niet?
Mijn familie en vrienden, zonder twijfel. Ik mis het weer (dagenlage regen) absoluut niet!
Voel jij je thuis?
100%, ondertussen al meer Braziliaanse dan Belg.
Bezoek je België vaak?
Ik probeer toch minstens één keer per jaar terug te keren.
Als migrant ergens verblijven, bracht dat een extra dimensie aan de 'covid-ervaring'?
Toch wel iets. Vooral omwille van de reacties van vrienden en familie in België, die bezorgd waren om de situatie hier. Ik kon gelukkig van thuis uit werken en was daardoor niet bepaald ‘onveiliger’ dan in België.
Wil je nog iets vertellen? Laat je gaan!
Ik was vooral heel erg onder de indruk van hoe ‘welkom’ ik mij hier voel. In België werd ik omwille van mijn afkomst (half Iraans) nooit als ‘echte’ Belg beschouwd, ondanks het feit dat ik in België geboren ben en perfect Nederlands spreek. Vier jaar in Brazilië, zelfs met Portugees in brokken, en nog nooit heb ik een racistische of xenofobe opmerking moeten horen.
Comments
- 13 jan
1- 1 juni
- Hide replies (1)
1- 1 juni
0- 1 juni
- Hide replies (1)
1- 1 juni
1