Hoe het leven kan lopen als je start met het bouwen van een moestuinkas. Eigenlijk is het door de kas gekomen dat ik heb ontdekt dat ik er goed in ben, in hout bewerking, in passen, meten, waterpas zetten, stevig maken en natuurlijk heel mooi maken. Samen met een vriendin zijn we een aantal dagen hier mee bezig geweest nadat ik eerst via marktplaats oude antieke ramen voor een prikkie op de kop wist te tikken, tot glas in lood aan toe.
Dit bouwen heeft vele processen in werking gezet in mezelf, zoals de zin om op een andere manier te gaan leven, niet meer wachten. Gewoon doen. Meer zelfvoorzienend, met eigen huis en land.
Maar hoe, wat en waar. In juni werd ik ineens heel moe, vreselijk moe en deze tijd heeft ervoor gezorgd dat ik veel rust nam en hierdoor kwam er een diepgaan innerlijke proces op gang in mezelf. Dit proces heeft geleid dat ik deze zomer al deze stappen heb kunnen nemen tot op de dag van vandaag. Ik ga je vertellen hoe intens dit kan zijn, als je durft te luisteren naar je eigen ziel.
Manifesteren, sinds een jaar of 10 weet ik gek genoeg hoe ik dit moet doen. Ik weet het, sinds gisteren heb ik gewoon een groot huis met een stuk land gekocht twee landen verderop, met frans klimaat. Alleen is het geen Frankrijk, maar Hongarije.
Eigen moestuinkas van oude ramen
Tijdens het bouwen van de moestuinkas kreeg ik de kriebels om rond te gaan reizen, een oud gevoel kwam terug en ik herleefde een tijd in mezelf, wat ik jaren geleden tijdens mijn vrijwilligersperiode op Ecolonie ook had.
Het gevoel van vrijheid kwam sterker dan ooit omhoog tijdens deze crisis met al haar maatregelen waar we ons lieten beperken. Met observerende blik heb ik langs de zijlijn alles eens staan bekijken en onderzoeken wat er hier gebeurde en ook wereldwijd. Je mind wordt open gekraakt en mijn eigen bedrijf heb ik 4 x om moeten gooien wilde ik blijven overleven de afgelopen anderhalf jaar. Het lukte, en het lukte me moeiteloos. Het lukte omdat ik zoveel tijd overhield voor mezelf na 8 jaar ploeteren met meer dan 80 a 100 uur per week werken, ruim 45 weken per jaar. Het lukte me omdat alle live groepen moesten stoppen en ik helemaal tot rust kon komen na 8 turbulente jaren waar ik van mijn bedrijf een groot succes maakte op eigen kracht en goed ondernemerschap.
Sinds mei dit jaar ben ik naar 10 uur per week gegaan met tot nu toe nog dezelfde omzet en dat is ongelooflijk. Ik kwam meer en meer tot rust en kon weer voelen waar ik naar verlangde en voelde ook weer ruimte om een stukje voor mijn eigen geluk te gaan kiezen. Ik had de afgelopen jaren mijn leven volledig geweid aan het proces van alle vrouwen die ik trainde en coachte. Ik maakte ook spirituele reizen met ze naar Zuid-Engeland elk jaar om krachtplekken te bezoeken. Ik deed wel echt alles wat ik leuk vond, maar ik zat ook vast in mijn eigen overtuiging dat dit harde werken op deze manier het beste programma was voor hun proces, ook al ging dit misschien wel ten koste van mezelf.
De maatregelen hebben ervoor gezorgd dat ik ook weer out of mijn eigen box kon denken. En door mezelf ook jarenlang getraind te hebben, was ik min of meer angstvrij, waardoor ik echt goed kon voelen welke stappen en mogelijkheden er in mijn verschiet lagen. Ik had immers geen plafond meer die mij tegen hield, geen innerlijke beren meer op de weg. Alleen nog beren in de wereld en ook deze wist ik handig te omzeilen omdat ik doorzag wat er achter de schermen gebeurde.
Het Hemelse Paradijs Moestuin
Ik ben online mijn trainingen en coaching aan gaan bieden. En het werkte net zo krachtig als het live trainingsprogramma voor hooggevoelige vrouwen. Daarom had ik tijd voor deze kas te bouwen. En in juni en juli dit jaar bedacht mijn creatieve brein een Fiat Dukato te kopen om deze om te bouwen tot rijdend huisje, zodat ik de wereld in kon trekken met mijn hond.
Tot twee keer toe bijna een aankoop gedaan, maar mijn onderbuikgevoel zorgde ervoor dat ik de afspraak annuleerde. Mijn hoofd begreep niet waarom, maar mijn lijf en gevoel lieten me weten dat dit niet de bedoeling was. Vanuit ervaring wist ik, dat ik op een later moment de reden wel zou achterhalen.
Moestuin bogen, zelf gemaakt
Het duurde maar 2 weken voordat ik erachter kwam dat het tijd was, om mijn droom te gaan verwezenlijken. Na 2 weken op en neer naar Luik en Verviers te zijn gereden om mensen eten daar te brengen na de overstroming gedurende mijn vakantie, brak nog verder mijn hart open. Ik haalde 8000 euro op via donatie via mijn facebooknetwerk en vrienden, waar ik eten en water van kocht. Met meerdere bussen en auto's van vrijwilligers gingen we samen op pad om dit uit te delen in Wallonië, waar mensen na 2 weken geen water en eten meer hadden en honger. De hulpinstanties waren nog niet in actie gekomen en moesten we het zelf doen.
Hierdoor kwam ik in een soort vibe terecht waar ik vele prachtige mensen leerde kennen en het voelen hoe ik zelf letterlijk in actie kwam en hier meer dan 10 uur per dag non- stop mee bezig was meer dan 14 dagen lang het mooiste werk was wat ik ooit in mijn leven had gedaan. En ik dacht dat ik al mooi werk deed met de Vrouwenkracht Academie. Maar, hier ging het om, mensen echt helpen, dit ging om leven en dood, en het leek of de rest van wereld het niet door had. Vele mensen heb ik wakker weten te schudden door mijn foto's en video' s die ik daar maakte met elke keer een vriendin mee op pad om te helpen. Dit zette een enorm proces in werking in mezelf, waar ik geconfronteerd werd met de oneindigheid van het leven doordat ik mezelf in deze situatie had gebracht. Mijn ziel regelde dit allemaal en ik liet het gebeuren.
Alles leek een voorbereiding in een sneltrein op de keuze die ik gisteren heb genomen terwijl ik nog maar 4 dagen actief aan het zoeken was voor een huis in Hongarije.
Het You-Tube interview met Peter Bierhof en 2 mannen die zo mooi vertelde over Hongarije, raakte dit mij meteen heel diep. Ik heb deze video wel drie keer gezien en toen wist ik dat ik dit ook moest gaan doen.
Ik ben bekend met energie en hoe dit werkt en manifestatiekracht. Dit is niet zomaar iets denken en je wensen komen uit. Nee, ik weet dat je ook met manifestatiekracht in actie moet komen.
Mijn tuinkas, mijn zelfgebouwde camper die ik annuleerde, het onverwachts hulp bieden aan mensen in nood, tot ik weer in aanraking kwam met de tragiek van het leven, het rampgebied heeft iets in mij aangeraakt, waardoor ik later pas besefte dat ik NU mijn dromen moet waar gaan maken, lef en moed moet gaan tonen en het gewoon gaan doen. Het leven kan elk moment over zijn.
Alle overstromingen wereldwijd de laatste tijd, doen mij beseffen dat ik ECHT mag doen wat ik al 10 jaar verlang.
Moestuin met uitzicht op heuvels in Hongarije
En dat is een boerderij kopen, waar ik met meerdere mensen kan wonen, met eigen waterput, houtkachels, fruitbomen, midden in de natuur en mijn eigen grote moestuin volgens de Perma cultuur verbouwen en een groot stuk land.
Gisteren heb ik mijn droom waar gemaakt.
Ik heb blind een droom van een huis gekocht met 1100 vierkante meter grond erbij wat al moestuin is, op 2 verschillende plateau's op een heuvel met daarachter een groot bos.
Waarom? Omdat ik mijn intuïtie loepzuiver kan vertrouwen en ik hiertoe in staat blijk te zijn, dat als ik een JA voel in mijn lijf, ik weet dat het goed zit en ik dit kan doen.
Zo ben ik ook aan mijn huidige huur boerderij gekomen van 200 jaar oud, met rieten dak en houtkachel en grote tuin op het platteland in Noord-Brabant.
De kracht en inzicht hebben om de stroom van je leven te zoeken, en te vinden. Voelen waar energie op zit en dan het lef hebben om JA ertegen te zeggen. Mijn lijf en intuïtie zijn rustig en zij regelen dit. Mijn hoofd vind er van alles van en is vanmiddag even flink in discussie gegaan, waar ik in godsnaam mee bezig ben, te emigreren naar een land waar ik nog nooit ben geweest.
En toch klopt het. En ga ik het doen.
Noem mij niet naïef.
Alles in mij weet wat ik doe, en dit is wat ik nu moet doen.
Noem het leven een avontuur.
Zonder al teveel regels en wetten.
Zonder verboden.
Mijn leven is in volle vrijheid leven, en daar ga ik voor kiezen. In dit land, zal ik straks vrij zijn, in het najaar, in de winter en in het nieuwe jaar.
En daar heb ik blijkbaar alles voor over.
Mijn grootste verlangen maak ik waar.
En dat in deze gekke tijden.
Dat wordt een groot avontuur, wordt vervolgd.
Hartegroet Tamara ©
Comments
- 11 aug
1- 9 aug
1- 9 aug
1- 9 aug
1- 9 aug
1