Sinds het Internet een algemeen fenomeen in ieder huishouden werd, is het één van de populairste redenen online te gaan: genealogie, oftewel stamboomkunde. Het onderzoek naar je voorouders. Wie waren ze? Waar woonden ze? Hoe oud werden ze?
Meestal weet je al wel wat gegevens waarmee je kunt beginnen. Je kijkt wie je vroegste voorouder is, en dan ga je er mee googelen. Zo simpel is het. Het scheelt enorm als je voorouder een ongewone achternaam had, want met een naam als Jan Jansz de Vries wordt het lastig zoeken. Maar zelfs dan is het mogelijk om verder te gaan.
Graven in de archieven
Online zijn tal van archieven tegenwoordig zonder kosten, of voor een gering bedrag, toegankelijk. Vaak geldt wel dat de personen langer dan 50 jaar geleden moeten zijn overleden. Weet je maar weinig over je directe ouders of grootouders, dan kun je via de Burgerlijke Stand proberen informatie op te vragen uit bijvoorbeeld overlijdensaktes, huwelijksaktes en geboorteregisters.
Die worden in Nederland sinds 1811 en in Belgische departementen al in 1796 bijgehouden. Voor oudere gegevens kun je terecht in doopboeken, trouwregisters en overlijdensregisters van kerken. Ook zijn er websites met foto’s van grafzerken, daar staan vaak interessante gegevens op.
Eenmaal begonnen met genealogie is het best wel verslavend.
Komen je voorouders uit Zuid-Holland, dan is er een grote kans dat ze afstammen van de oude adel. Dat klink vergezocht, maar aangezien er nog al wat erkende bastaarden voorkomen, is het heel goed mogelijk dat je opeens van bijvoorbeeld de Hollandse graven blijkt af te stammen. Men zegt wel eens dat iedereen van Karel de Grote afstamt, en dat zou best eens zo kunnen zijn.
Natuurlijk is het nodig om de feiten zoals ze op geneanet, myheritage, openarch, wiewaswie et cetera te vinden zijn, zo goed mogelijk te checken. En helemaal zeker dat je officiële voorouder ook inderdaad je voorouder is, dat is lastig want de mogelijkheid blijft bestaan dat de vader toch iemand anders was dan ma wilde doen voorkomen.
Interessant tijdverdrijf
Al met al is het meer iets om voor je eigen lol te doen dan dat je de hoop moet koesteren een adellijke titel of een enorme erfenis te bemachtigen, want dat is niet mogelijk. Beschouw het maar als een interessant tijdverdrijf.
Begin dus met wat je van je familie weet op een rijtje te zetten. Vraag desnoods aan je familie wat zij nog weten. Vooral de oudere generatie kan hierbij uitkomst bieden. Neem daarna jezelf als probant, dat wil zeggen, de persoon van wie je uitgaat naar het verleden toe. Je kunt gaan nummeren. Zelf ben je nummer 1, je vader is 2 en je moeder 3. De volgende generatie wordt dan 4 (je vaders vader) , 5 (je vaders moeder) , 6 (je moeders vader) , 7 (je moeders moeder) enzovoort. De dames krijgen dus steeds een oneven nummer, de heren een even getal. Als je verder naar het verleden gaat, zul je ontdekken dat je voorouders van dezelfde voorouder afstammen. Ze komen dan meerdere malen in je stamboom voor. Dat heet kwartierherhaling, ook wel kwartierverdubbeling, en hoe meer voorouders je hebt, hoe groter de kans.
Als je het onderzoek naar je voorouders niet te duur wilt maken, kun je er voor kiezen de online gepubliceerde stambomen van anderen te raadplegen. Ook kunnen die je een eind op weg helpen om verder te gaan. Hou er wel rekening mee dat er soms fouten in voorkomen en dat de gegevens lang niet altijd volledig zijn. Geneanet en MyHeritage werken met links, je vliegt zo een aantal generaties het verleden in. Geneanet is gratis, voor MyHeritage geldt dat je de site beperkt gratis kunt gebruiken.
Als je de gegevens met een korreltje zout neemt, kun je zelfs je stamboom tot aan Adam en Eva terugvinden. Eenmaal begonnen met genealogie is het best wel verslavend. Je kunt je resultaten op het Internet zetten, of ze gewoon privé houden. En er komen al zoekend steeds nieuwe voorouders bij, dus klaar ben je er nooit mee…
