27 februari 2020. De dag dat alles veranderde. De dag die niemand had verwacht ooit te komen, maar die toch tevoorschijn kwam. Op deze datum vond de eerste coronabesmetting in Nederland plaats. Er was enorm veel onzekerheid over de ernst van dit virus en wat het precies inhield. Kort na de eerste besmetting ging Nederland in lockdown. 3 weken, werd er gezegd. Tot vandaag de dag is alles anders en zijn we nog steeds niet van het coronavirus verlost. Wie had dat ooit gedacht?
Onzekerheid. Het monster dat ons allen achterna jaagt en ons ervan probeert te weerhouden datgene te doen dat we eigenlijk zo graag willen. Het kan ons ook angstig maken, omdat we niet weten wat komen gaat, dus besluiten we geen actie te ondernemen. Ik ben er zeker van dat iedereen constant met onzekerheid geconfronteerd wordt. Elke dag om preciezer te zijn. Het tegenovergestelde van onzekerheid is zekerheid. Dit geeft ons een goed en bevestigend gevoel. We weten welke kant we op gaan en zo lopen we minder risico’s. We denken te weten wat ons staat te gebeuren en we wekken de verwachting dat alles volgens ons zelfgemaakte en verwachte plan zou gaan. Je hebt het gevoel de touwtjes in eigen handen te hebben, maar wat nou als er plots het meest onverwachtste gebeurt? Wat doe je in zo’n situatie?
De druk om onze zaken goed voor elkaar te hebben begint al op vroege leeftijd. We voelen de druk om te handelen naar verwachtingen en ons leven te hebben voorspeld. Dit begint eigenlijk al op de basisschool. Denk aan de keuze die je moet maken als je in groep 8 zit, naar welke middelbare school wil je gaan en waarom? Of de keuze die je maakt als je naar de bovenbouw gaat, welk vakkenpakket kies je? Nog erger de vraag: ‘wat wil je later worden?’ dat begint allemaal al op het middelbaar. Men verwacht dat je (ongeveer) weet welke kant je op wilt, want dat is ondermeer wel verstandig voor het kiezen van je studie, nietwaar? Want ja, je wilt natuurlijk niet de mist in gaan en de verkeerde studie kiezen. Er gaat immers veel geld naar toe, dus zorg er maar voor dat je weet wat je voor de rest voor je leven wilt doen. Sorry hoor, maar ik weet nog niet eens wat ik morgen doe.
De druk die je voelt als mensen je vragen stellen over de toekomst, daar heeft die onzekerheid weer mee te maken. Het nog niet weten wat er gaat gebeuren. Dat is inderdaad angstig, maar is dat ook niet het meest glorieus? Zou het écht zo leuk zijn als je al precies weet welke weg je moet nemen, wat je allemaal later wilt en elke situatie dat zich voor gaat doen?
Misschien is het tijd om de onzekerheid te leren omarmen, om juist zo de druk te beperken. We kunnen eenmaal niet in de toekomst kijken, ook al hebben we soms de gedachte dit wel te kunnen. Elke dag gebeuren er, zowel bewust als onbewust, dingen die wij nooit hadden kunnen verwachten. Als we alleen maar leren te vertrouwen op de zekerheid zullen we voor altijd in paniek raken als er iets onverwachts gebeurt. We creëren een vaststaand beeld over hoe situaties moeten lopen, ook al vinden we er geen geluk in. Om terug te komen op het kiezen van je studie, wat nou als je een studie kiest die uiteindelijk tóch niet bij je past? Ga je de studie afmaken, omdat je er eenmaal voor gekozen hebt en houd je je vast aan de zekerheid? Of heb je de moed toe te geven dat de studie niet iets is dat je had verwacht? Ga je door met het doen alsof je er plezier in hebt, of kies je werkelijk voor jezelf en ga je opnieuw op zoek? Ben je dapper genoeg om de onzekerheid te omarmen of bind jij je toch liever vast aan de zekerheid?
Het ding is dat de enige werkelijke zekerheid die je hebt, de onzekerheid is. Ik kan je garanderen dat niks in het leven zeker is, ook al ben je daar wellicht wel van overtuigd. Soms heb je het gevoel dat je eindelijk weet wat je voor de rest van je leven wilt doen. Je hebt je passie gevonden, dus kun je stoppen met zoeken. Jammer genoeg kom je er na een hele tijd achter dat je het ineens helemaal niet meer zo leuk vindt. Blijf jij jezelf ervan proberen te overtuigen dat het wel hetgeen is dat je leuk vindt, of geef je toe aan de verandering en ben je dapper genoeg toe te geven dat je het toch niet langer leuk vindt?
Alles is elke dag constant in verandering, ongeacht je het wel of niet door hebt. Elke keer als je net het gevoel van zekerheid vast lijkt te hebben, komt de onzekerheid toch weer even om de hoek kijken. We proberen ons leven uit te plannen, net zoals anderen dat van ons verwachten, maar dat is geen mogelijkheid. Het kunnen kijken in de toekomst is slechts een illusie en we liegen onszelf voor dat we het vermogen hebben dit wel te kunnen. Het is daarom juist zo moeilijk om van ons plan af te wijken, omdat er we er eens zo van overtuigd waren.
Alhoewel we vaak denken dat de onzekerheid alleen maar negatief is, hoeft dit helemaal niet het geval te zijn. De onzekerheid is ook datgene dat ons leven mooi maakt. Denk aan de personen die je hebt ontmoet mede door een onvoorspelde situatie, de baan die je uiteindelijk bent tegengekomen of de hobby die hebt gevonden waar je je nooit eerder in had verdiept. Alles zal met de tijd op de juiste plek vallen en je zult later de punten met elkaar kunnen verbinden tot een rechte lijn, maar tot die tijd moeten we de onzekerheid leren te omarmen. Juist omdat de enige zekerheid die we hebben, de onzekerheid is.
De enige échte zekerheid, is de onzekerheid.
Comments
- 1 sep
0- 11 juli
- Hide replies (1)
1- 14 juli
0- 3 juli
- Hide replies (1)
1- 14 juli
0- 27 juni
- Hide replies (1)
1- 14 juli
0- 19 juni
- Hide replies (1)
1- 22 juni
0