Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Liefde achter het masker, hoofdstuk 4: De beruchte mevrouw Skylett skyler

Een niet zo onschuldig liefdes verhaal om bij weg te dromen.

Geschreven door Sophia Rijsterborgh
Gepubliceerd op: 1 aug 2022
2
46
3
Afbeelding door 2y.kang via Unsplash
Ik doe een paar stappen door het lokaal en controleer het nummer op de muur naast het klaslokaal. Ik knik en loop terug het lokaal in, waar nu een aantrekkelijke man van 47 jaar, zit met kort bruin haar, een warme, nonchalante uitstraling. Hij zit met een been over de andere en staart in het boek op zijn schoot, terwijl hij zacht kauwt op een pen.

De bel ringt en ik zet mij bij een van de vele bureaus in het lokaal. Studenten druppelen langzaam binnen en staren vol ongeloof naar de leerkracht. Sommige studenten giechelen en stoten elkaar zacht aan. De leerkracht is uiterst geen slecht uitzicht, maar voor hem ben ik hier op dit moment niet. Ik open mijn boek en begin te bladeren door de vele informatieve bladzijden.
De leerkracht kijkt door zijn lokaal en inspecteert al zijn studenten. Even kruisen zijn lichtblauwe ogen, de mijne en ik staar snel terug het boek in.
Wanneer iedere student een plek heeft gevonden, sluit de leerkracht zijn boek en loopt hij geruisloos naar het bord toe. Hij neemt een van de krijtjes en schrijft zonder enkele piep van het krijt zijn naam op het bord. 'uwe majesteit, Meneer Collins.'

Meneer Collins draait zich om en kijkt naar zijn studenten. Allemaal zitten ze net iets anders, recht, net gebogen, schuin, met hun aandacht elders, sommige weer met geboeide blikken, sommige zelfs met een zwoele kijk op de leerkracht.
Ik kijk op van het boek en frons naar het woord op het bord. Ik spot en schud mijn hoofd, terwijl de andere studenten geen kik geven.

Meneer Collins merkt mij op en keert zijn aandacht naar mij.
'scheelt er iets?' vraagt hij, monotoon.
'Een achternaam zal genoeg geweest zijn.' antwoord ik.
Meneer Collins staart mij even aan, de studenten voelen de spanning in het klaslokaal opbouwen. Sommige spotten en sommige staren mij angstig aan.

'oh, is dat zo?' vraagt meneer Collins, met een licht strenge toon.
Ik knik. 'en uw naam is? Mevrouw…' vraagt meneer Collins.
'Skyler.' antwoord ik.

Meneer Collins knikt. 'De beruchte, mevrouw Skylett Skyler.' zegt meneer Collins.
Thomas, een dunne jongen met een omgekeerde pet en een gabber uitstraling zucht luidkeels. 'je valt vandaag wel erg in de smaak, Sky… iedereen blijkt je te kennen. Is dit wat je bedoelde toen je zei dat je een zomerbaantje had?' zegt Thomas.

De klas lacht en ik staar even naar mijn bureau. Meneer Collins doet een stap naar voren, gaat voor zijn bureau staan en leunt ertegen terwijl hij zijn armen kruist.
'zomerbaantje? Wat bedoel je precies, meneer Van Dijk?' zegt meneer Collins, onwetend.
'Sky is nogal berucht voor…' begint Thomas.
Meneer Collins staart van Thomas naar mij en dan terug, geïntrigeerd, naar Thomas.

'Voor het zijn van de teacher 's pet (lieveling van de leerkracht). Ik zal daarom maar oppassen… binnen twee weken zal ze waarschijnlijk om privé les gaan vragen in jouw kantoor.' zegt Thomas met een vulgaire lach.
'Oh echt… We zullen zien.' zegt meneer Collins en hij draait zijn lichaam een kwartslag naar mij en geeft mij een knipoog.

Een zacht gekriebel voel ik in mijn buik, waardoor ik mijn blik verlegen afwind.
'Geruchten zijn nog geen waarheid, Thomas, baseer je daarom ook niet op die beweringen.'
Thomas staart stil naar meneer Collins. 'ik ken de meeste van mijn studenten bij naam en dit heeft geen extra betekenis. Zoals ik wilde duidelijk maken…' zegt meneer Collins.

Hij loopt naar het schoolbord toe en schrijft zijn voornaam 'Misha' erop.
'ik duld geen getreiter, deze school neemt hier harde maatregelen mee heb ik gehoord. Daarom wil ik graag open kaart spelen, zodat we op een niveau zitten en elkaar respectvol kunnen behandelen.' zegt meneer Collins.

De klas wordt rumoerig voor een minuut en knikt daarna tevreden.
'Goed… dan hebben we een deal, maar voor nu even terug naar de les, waarin jullie het verhaal op pagina 2 moeten lezen en daarna in eigen woorden een essay schrijven over de kern van het verhaal.' zegt Misha.

De klas knikt en opent hun boeken, voordat ze stil beginnen te lezen. Vele speelde tijdens het lezen met hun ketting, of bijten zacht op hun pen.
Een uur later ringt de bel opnieuw en lopen de studenten, zacht pratend het lokaal uit.
2
Geschreven door Sophia Rijsterborgh
Gepubliceerd op: 1 aug 2022
2
46
3

Comments

  • 5 aug
  • 0
Berucht is ze zeker ;]
  • 5 aug
0
  • 3 aug
  • 1
Goed begin! waarschijnlijk geen halve werk!
1
  • 4 aug
  • 0
Alle hoofdstukken gezien?
  • 4 aug
0

Recente en relevant artikelen