Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Liefde achter het masker, hoofdstuk 2: De liefde die wij allen blieven

Een niet zo onschuldig liefdes verhaal om bij weg te dromen.

Geschreven door Sophia Rijsterborgh
Gepubliceerd op: 1 aug 2022
1
50
1
Afbeelding door Dom Fou via Unsplash
´Maar waar heb je het over?´stuur ik haar. De leerkracht legt wat uit over de opdrachten waar ik al mijlenver op vooruit loop. Ik werk bijna bij elk vak vooruit waar dat mogelijk is, zo kan ik meer genieten van mijn vrije tijd en tenslotte ook mijn relaties bijhouden met vrienden, geliefde en andere leden. ´Er is vanavond een nieuwe bijeenkomst van de vereniging… misschien is er nog wel iemand geïnteresseerd in jouw Sky.´ Zegt ze. ik zucht en staar even naar de blinkende cursor op mijn telefoonscherm. Een stevige hand klopt op mijn bureau, ik schrik op en staar recht in de blauwe ogen van de leerkracht. ´Even bij de les blijven, mevrouw Skyler.´Zegt de leerkracht. Ik frons en staar de leerkracht verbaast aan. ´Tuurlijk kent de hete nieuwe leerkracht, Sky. Iedereen kent tenslotte de slet van t´ schoolhoofd.´ fluistert Patricia naar de andere populaire meiden. De leerkracht kijkt op, schudt zijn hoofd en staart naar de meiden.
´Mevrouw Woods, door die vuile mond van jou kun jij je nu fijn kan gaan melden bij t schoolhoofd. En mijn naam is meneer Ackles, mochten jullie opgelet hebben heb ik net verteld dat ik jullie dit jaar zal meenemen op een reis door vergeten gebieden, onvergetelijke legendes en dodelijke sages.´ zegt Meneer ackles. Hij blijft Patricia aanstaren tot ze zuchtend het klaslokaal verlaat en verder gaat met de les. Een uur later, ringt de bel opnieuw, de studenten verlaten het lokaal en ik loop richting het bureau van professor Ackles. Wanneer iedereen het lokaal verlaten heeft spreek ik op. ´Hi. bedankt dat je het voor mij opnam.´

Meneer ackles kijkt op van zijn boek en staart naar het bord toe. in koeienletters staat er ´Oude mythologie en legendes´ geschreven. ´Interessante lectuur. Ik weet zeker dat dit semester mij in de smaak gaat vallen.´ zeg ik vriendelijk. De professor knikt met een brede grijs. ´Fera via est quam pergimus, sed numquam desistemus. Per ventos et tempestates… ´(Wild is de weg die wij ons begeven, maar wij zullen nooit opgeven. Door weer en wind…) zegt hij, zijn blik gefixeerd op mij. ´Cum virtute amoris nos omnes custodivimus.´ (met de kracht van de liefde die wij allen blieven.) vul ik uit automatisme aan, waardoor de professor zijn wenkbrauwen optrekt en mij met een ondeugende glimlach aanstaart. Ik word knalrood en staar de professor even aan, voordat ik versnelt het lokaal uitloop.
1
Geschreven door Sophia Rijsterborgh
Gepubliceerd op: 1 aug 2022
1
50
1

Comments

  • 5 aug
  • 0
Hmm... Als dat maar goed gaat.
  • 5 aug
0

Recente en relevant artikelen