Verschrikt kijkt Mary-Anne op. Ze draait haar hoofd naar links en naar rechts in de veronderstelling dat de blik niet voor haar bestemd was. Ze zit nog steeds met het spiegeltje
voor haar gezicht en ze bedenkt hoe zij zich hieruit gaat redden zonder totaal voor joker te staan. Behoedzaam klapt ze het spiegeltje weer dicht en besluit het op te bergen en haar werk weer op te pakken. Tenminste, dat is het plan. Ze probeert te doen of ze weer aan het werk gaat
maar ze kan het niet laten om toch achterom te kijken. Zou hij nog steeds
naar haar grijnsen? Dan ziet ze hem zitten. Met zijn gezicht steunend op zijn beide handen. Geen grijns, maar eerder een lieve dromerige blik. Dit... dit moet een vergissing zijn. Zenuwachtig draait ze haar hoofd vlug naar links en naar rechts om er zeker van te zijn dat die lieve blik voor haar bedoeld is. Als inderdaad blijkt dat niemand om haar heen op kijkt, zoekt Mary-Anne voorzichtig weer naar de blik van haar aanbidder. Thijs... wie had dat gedacht?
Mary -Anne kon zich nog goed haar eerste ontmoeting met Thijs herinneren. Nu bijna een half jaar geleden. Ze was nog maar een klein weekje aan het werk bij Tuin Totaal. Online marketeer. Haar eerste echte volwassen baan. Ze voelde zich nog echt een broekie en moest nog zoveel leren. Thijs kwam op een maandagochtend het kantoor binnen gestormd en Mary Anne dacht alleen maar: wauw...! Groot, donker haar met grijze slapen, bruine ogen met grove wenkbrauwen. Een stuk ouder dan zij was, maar wel met een jongensachtige uitstraling. Wauw. Wachtend op die eerste begroeting en
kennismaking, zat ze daar maar. Maar die begroeting kwam niet. Chagrijnig klapte Thijs zijn laptop open en begon met een zucht te werken zonder iemand gedag te zeggen of haar maar een blik waardig te gunnen. “Let er maar niet op. Zo is 'ie altijd, de eerste dag na een vakantie,” fluisterde Aad, die schuin achter Mary Anne zit, naar haar. Ze haalde haar schouders op en ging weer verder. Later die week kwam er nog wel een korte 'hoi' van Thijs toen ze achter elkaar in de rij van de kantine stonden.
Hoi. Dat was het. Ook wat haar betrof. Dat was Thijs. En nu bijna zes maanden later is het dezelfde Thijs, die Mary-Anne weer even van haar stuk weet te brengen. Thijs. Wie had dat gedacht?
Comments
- 17 sep
- Hide replies (1)
1- 17 sep
0- 16 sep
1- 15 sep
- Hide replies (1)
2- 15 sep
0