Een moeras van herinneringen komt soms mijn nachtrust storen.
Dit jaar zal niet bruisen van opgewektheid, toch wil ik nog scoren.
De ganse volgende dag heb ik terug vast grond onder mijn voeten.
Terug naar een tourniquet vol van gedachten en te veel woorden.
Ik heb een beetje zin in turbulente vreugde, iedere dag genieten.
Alles op een rijtje, niet te gek, alle zin en onzin best onderscheiden.
Wat een wonderbaarlijk leven van een hele blije gepensioneerde.
Een beetje lezen, schrijven, denken, eten, slapen, en geen ellende.
Liefde achter het masker, hoofdstuk 6: Vermoeden van de verhulde ruiter
Een niet zo onschuldig liefdes verhaal om bij weg te dromen.