Gezondheidscrisis én financiële crisis
De mondkapjes, de afstand van anderhalve meter, de handen regelmatig wassen.
COVID-19 beheerst het land, beheerst de wereld. Hoelang dit gaat duren, weet niemand.
Mensen reppen over een gezondheidscrisis, maar óók over een financiële crisis.
Bijna iedereen is of kent iemand die door deze financiële crisis geraakt wordt: zelfstandig ondernemers, mensen die in de entertainmentindustrie werkzaam zijn en nog vele anderen.
Hypotheken of huren moeten worden betaald, monden moeten worden gevoed, personeel moet worden doorbetaald, alles draait door, maar er komt bij veel mensen minder geld binnen. Bij sommigen slaat helaas de paniek toe. Zorgvuldig opgebouwde levens storten in. Toch is bij de pakken neer zitten geen optie. Nooit! Minimalisme kan voor sommigen vooral nu een antwoord zijn.
De verkleuring van een kameleon
zijn meestal mensen met lef, mensen die risico’s durven te nemen, mensen die groot durven dromen én doen. Toen het langzamerhand duidelijk werd wat de economische impact gaat zijn op vrijwel alle niveaus in de wereld, toen ging mijn hart uit naar de mannen en vrouwen die een eigen zaak hebben. Ik denk aan de mensen die hun passie volgen, een bedrijfspand huren, personeel hebben. Ik denk aan die ondernemers die een gezin hebben om voor te zorgen, maar waarbij alles ineens instort als een kaartenhuis. Ik begrijp het verdriet, de machteloosheid, de woede, de frustratie, de angst. Begrijpelijke emoties. Toch denk ik dat het in elke crisis handig is om te handelen alsof je een kameleon bent. The survival of the fittest. Niet per se de sterksten overleven, nee diegene die zich het beste aan kan passen aan de constant veranderende omstandigheden, die overleeft.
Een kameleon is een leguaan die het vermogen heeft van kleur te veranderen. Een mens heeft het vermogen na te denken en het vermogen om een toekomst te visualiseren. Zie daar de overeenkomst tussen de kameleon en de mens. De kracht van een mens zit in zijn denkkracht. Een mens kan denken aan goede tijden die zijn geweest. Een mens kan daardoor ook hopen op betere tijden in de toekomst. En dat geeft hoop en het is iets waar kracht uit geput kan worden. Vooral nu.
Een minimalistische levenshouding
Helaas vallen er door de financiële crisis velen ontslagen. Wat doe je als jij ineens geen werk meer hebt? Het budget waar je aan gewend bent, is ineens geslonken. Misschien kan je je huis niet of nauwelijks meer betalen, misschien gaat je zaak failliet, misschien verlies jij je baan niet, maar je partner wel, alles is mogelijk. Het is zuur. Het is heftig. En het is zeker niet welkom, in niemands leven. Het fijnste zou natuurlijk zijn als eenmaal alles op de rit is, het zo blijft, voor de rest van je leven. Toch is dit niet de realiteit. Een wijze vriendin die ik van mijn studie ken vertelde mij een keer, toen ik in zak en as zat om iets, dat verandering de enige constante in het leven is. En dat heeft voordelen én nadelen. Verliefdheden, vakanties, flow-ervaringen; die mogen eindeloos duren. Presentaties, het wachten op de trein, een sollicitatiegesprek; dát mag zo voorbij zijn. Soms is de tijd je vriend en soms is het je vijand. Het omarmen van het feit dat verandering de enige constante in het leven is, is een levenshouding. Je kan het oefenen. Je kan er beter in worden. En deze tijd is, vooral wanneer je ineens minder te besteden hebt, een grote oefening hierin. Zodra je de minimalistische levenshouding onder de knie hebt, kun je veel aan, omdat je weinig nodig hebt om je tevreden te voelen.
Zodra je de minimalistische levenshouding onder de knie hebt, kun je veel aan, omdat je weinig nodig hebt om je tevreden te voelen.
Een slang die zijn vel afwerpt
Minder geld betekent minder keuzes betekent minder vrijheid. Die gedachtegang is een logische gedachtegang, maar is het ook waar? Ergens wel natuurlijk. Geld kan deuren openen, geld kan zaken gemakkelijker maken. Weinig geld maakt echter ook creatiever. Ineens moet je dingen zélf oplossen. Ineens kan niet alles meer. En dat brengt automatisch met zich mee dat je extra bewust gaat kiezen voor wat nog wél kan en waar je wél je energie aan wilt besteden. Minimalisme gaat niet alleen over de aanschaf van minder spullen. Het betreft ook een bepaalde mindset. Die mindset is in mijn optiek te vergelijken met het glas halfvol zien. Het is een kwestie van zien en waarderen van wat er is, hoe weinig dat ook is op het moment zelf.
Stel je voor dat je een ondernemer bent in deze tijd die zijn onderneming failliet moet verklaren. Er is bloed, zweet en tranen in die onderneming gestopt. Er is een grote voorbereiding aan vooraf gegaan. Er is over gedroomd, er is aan gebouwd. Het heeft energie en tijd gekost. Je hebt er drempels voor moeten overwinnen. En nu, door de coronacrisis, is alles wat je het opgebouwd in één keer weggevaagd. Dat is hartstikke verdrietig natuurlijk. Toch is er ook iets positiefs aan dit verhaal. Want jij hebt de kracht en capaciteiten om een eigen onderneming op te starten. Je hebt dit al bewezen. En wanneer deze crisis eenmaal voorbij is, dan wacht er voor Nederland, voor de wereld, voor jou een nieuw hoofdstuk. Er is misschien een vruchtbare grond ontstaan waar velen nieuwe kansen liggen die je alleen maar hoeft te grijpen. De komende tijd, waar de meesten van ons het met minder geld moeten zien te rooien, zullen we onszelf beter leren kennen. We krijgen de kans onze coping mechanismen en overtuigingen onder de loep te nemen. We krijgen de kans om te zien wat werkelijk van waarde is. En we krijgen de kans om onszelf te herpositioneren in de wereld. Zoals een slang zijn vel zo nu en dan afwerpt, doet een mens dat in figuurlijke zin ook. De oude zelf is toe aan een nieuwe update.
Kracht putten uit metaforen
Een kameleon die verkleurt, een slang die zijn vel afwerpt, je ziet het zo voor je.
Welke metaforen vind jij passend in deze unieke situatie waar wij ons momenteel allemaal in bevinden?
