Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Namens de poes en haar bazin

Namens de poes en haar bazin - Poëzie

Geschreven door Damianne Langedijk
Geschreven op: 18 okt 2020
Gepubliceerd op: 6 mei 2021
0
13
0
Afbeelding door Ludemeula Fernandes via Unsplash
Keurige kattenmevrouwen,
hebben de pootjes over elkaar gevouwen.
Geen vuiltjes in de snorharen.
Netjes gekamde haren,
ook ik kan me gedragen als een heuse mevrouw.
Ik zal niet smakken wanneer ik kauw.
Niet met mijn staart de vaas omver zwiepen,
niet mekkeren of miepen.
Met mijn neusje in de wind,
Ben ik ook zo'n deftig poezenkind.

Diner

Om half zeven precies
Verschijnt weer het tafelkleed en het servies.
De eterij wordt weer klaargezet,
en ook voor de poes belooft dat pret.

Ik gap wat kaas,
van het bord van mijn baas.
Even snuffelen aan dat stokbroodje
"Waarom is het hier zo'n zootje? "
De zalm ruikt overheerlijk.
Het is toch lang niet eerlijk,
dat ik als poes snoezig maar klein,
nooit voor een tafeldiner uitgenodigd zal zijn.

Het liefst bekijk ik de boel van boven.
pootjes wassen, spinnetjes roven.
De bazen stilletjes observeren,
wanneer zij hun poot weer eens bezeren.
Soms doe ik mijn ogen toe,
het poezenbestaan maakt me plots best moe.

Mensenvoet en poezenpoot

Een mensenvoet,
Is lang niet zo zacht en zoet,
als een poezenpoot.
Mensenvoeten zijn zes keer zo groot.
Ze maken luide stappen.
Kunnen kleinigheidjes kapot trappen.
Banjeren door het huis,
zijn bloot en zonder pluis.
Nee poezenpootjes,
zijn lief, harig en zacht.
Zacht van geluid, en zacht van vacht.
Passeren geruisloos,
Wanneer je ze niet verwacht.

Maaltje

Rond acht uur rek ik mijn ruggetje
Valt mijn oog op een muggetje.
Voorpoten naar voren gestrekt,
en ik heb mijn bazin ook al gewekt.
Op het nachtkastje van mijn baas
voor het raam en naast de vaas,
wacht ik tot zij wakker wordt.
Dat duurt soms lang en soms ook kort.
Dan neemt ze mij mee
Voor ontbijt voor twee benee.
Brokjes en yoghurt in een schaaltje
Zowel poezen als mensen
beginnen de dag met een maaltje.

Slokje zee

Een slokje van de kraan, een likje uit een mensenglas.
Een drupje uit een tonnetje, of drinken uit de waterplas
Water uit mijn drinkbak?
Daar doe ik niet aan mee.
Doe mij liever een slokje meer,
een slokje rivier,
of zelfs een slokje zee!

Poezendromen

Ik hoor het ruisen van de bomen.
De poes ligt in een rolletje te dromen
Ze heeft zich al lang niet meer bewogen.
De pootjes kruislings voor de ogen,
Wat zou er achter dat pootje gebeuren,
Hoe zou ze de wereld in haar dromen inkleuren?
Zou het gaan over de bol wol van een uurtje gelee?
Of over de vissen in een eindeloze zee?
Zou ze wel eens angstig dromen,
over hoge boze bomen?
Of zijn haar dromen allemaal plezierig?
Ik ben me als mens toch zo nieuwsgierig!
0
Geschreven door Damianne Langedijk
Geschreven op: 18 okt 2020
Gepubliceerd op: 6 mei 2021
0
13
0

Recente en relevant artikelen