Grauw gerimpeld vel om broze botten, geeft het al aan. Het uitgemergelde lichaam is op. Met regelmatige tussenpozen klinkt het geruststellende piepje van de monitor nog. De beademingspomp laat zuchten horen. De apparaten geven de leugen moeiteloos door. Moeder kan niet meer zonder.
‘Mama.’
‘Lieverd, ze hoort je niet meer.’
‘Ze is niet dood. Enkel haar ogen zijn gesloten.’
‘Ze ontwaakt niet uit haar slaap.’
Pijnlijke bewustwording dringt door. Ik buig over haar heen, mijn lippen raken haar ingevallen wang.
Door haar oogleden heen, schemeren angst, wanhoop en pijn. Is het mijn verbeelding? Zijn het mijn eigen bange gevoelens?
Het rigoureuze besluit is in dat ene ogenblik genomen. De spanning is eraf, de stekker eruit. De apparatuur liegt niet langer.
Onderbroken spanning
Soms is het einde een onvermijdelijke verlossing.

Afbeelding door Maxim Shklyaev via Unsplash
Recente en relevant artikelen
Liefde achter het masker, hoofdstuk 6: Vermoeden van de verhulde ruiter
Een niet zo onschuldig liefdes verhaal om bij weg te dromen.
Liefde achter het masker, hoofdstuk 5: Net over de finish
Een niet zo onschuldig liefdes verhaal om bij weg te dromen.
Comments
- 17 juli
1- 15 juli
1- 15 juli
1- 15 juli
1- 15 juli
1