Artikel.nl




Editorial Approved Badge

Ongesorteerde gedachten

Men dwingt mij een inleiding te plaatsen. Bij deze.

Geschreven door Ylva Brouwer
Gepubliceerd op: 2 juli 2021
7
65
6
lekker kleuren in de klas, mijn tekening was te griezelig, juf verfrommelde mijn batman  ‘die gaat in de prullenbak’ leuk geprobeerd, dacht ik grimmig dit is letterlijk hoe batmans ontstaan ik ben niet rijk en geen vleermuisman maar ik  roep wel eens om aandacht in de nacht  wacht op de echo, verfrommeld, zacht  zoek de juf-toon, altijd die frequentie tasten naar de afkeuring die bij me past /  ik wil een soort van tinder maar dan gewoon iemand waar je een peuk van bietst, tot ziens  elkaars long ophoesten is een nieuw soort omhelzing, ik kus  nu de wonden nog van jouw gebruinde  longzak, snak dan  naar mijn ademnood, als ik kijk in je ooghol spatten de aders er van af Als je kucht, denk je dan aan mij als ik kuch en van de teer die uit je glipt asfalteren we rotondes, toeter droevig bumperklevend, kringen blazen banden leeg / beestjes de beestjes zitten op m'n hielen knagen aan m'n knieën, vieze  homofielen wat maakt 'n lieversheerswezen beter ze vernietigt luizenlevens zaten wij dan samen aan 'n lenteblad te knagen honingdauw tegen voelsprietharen  glimmend roodzwart scheert dan  de gepantserd jager  Heer der Torren, gemaskeerde kever tussen Uw scharen breken we  op de bladeren  liever, lieverheersbeestje  had ik haar pootje vast, nog even / als ik een goed gedicht zou zijn zou ik dan zo beginnen  misschien is dat iets wat mensen niet eens aan zich zouden moeten vragen waar eindig je dan,  in een gedichtenbundel? er zijn dingen erger dan de dood, dat is voortleven  in een bloemlezing schrijf dan een lied, een verhaal, een boek stop met zeggen dit zegt zoveel met zo weinig   iedereen weet dat je zoveel met zo weinig zegt hoe vaker je het zegt hoe minder regels ik heb om tussen door te sterven / stoorzender het is ochtend en een feestje of het leuk is - al vergeten roer ik zwoegend in de schim van je opgepoetste charmes, veins-maar-raak, je praat  nog steeds trouwens, doortjilpend tot je de juiste frekwensie regelt  woon ik in een oorschelp? zie ik eruit als een gnoom die ontworpen is voor jouw laatste kakofonie  verbaal gekluisterd door salvo’s aan drama, jo ik ga hoor tenminste dat vertel ik mezelf  ik schrijf dit gedicht al in men hoofd maar  oh leuk samen fietsen  nee gezellig  vaker afspreken - ja koffie ja  even goeie vrienden; daarna blijf ik thuis / ik hou van denken  wat heb ik vandaag te denken desnoods verzin ik wel maniertjes om via  de gebreken van anderen  het toch over mezelf te hebben want ik herken mezelf in iedereens gebreken ik kijk alleen naar mezelf, daarom hyperfocus ik  me altijd op iedereens egoïsme, punnik aan oneffenheden  omdat ik narcisme beter kan, en ik prijs mijn gebrokenheid, ik ben te goed in pleisters snijden, ken de wonden als tochtstrips  in mijn broek- zakgaten, verdrink in stiksels (zelfgemaakte) (Als iemand begint over z’n relaas-ie: ja oké maar in hoeveel mate heeft dit betrekking  op mijn contra-spirituele doeleinden  en de scheur in mijn ziel) /
Een bord bij de zeeman, buiten “LUCHT” heet het flesje parfum, “SOLD OUT” zegt een plakker, handgeschreven Ik adem even, beelden stormt het Zucht vervolgens: “helaas”, want ik ben Geen fotograaf

/
Ik wil alles ik wil niks ik wil leven  ik wil dood ik wil willen ik wil gaan ik wil zitten  ik wil drinken ik wil stoppen ik wil door  ik wil denken ik wil stilte ik wil schrijven ik wil  schijten ik wil slapen ik wil voelen ik wil woelen in  steeds hetzelfde willen en dan verdoven,  daarna vragen heb ik het goed gedaan, ik denk dat ik het leuk vind al dit willen moet gewoon wat ben ik dan als ik niks te willen heb, ik zou er verder  niet op in gaan

/

gek hoe alleenzaam je kan zijn als je jezelf expres verlaat doelgericht afdwalen, geest in de fles  dat hoort bij het groeiproces ik ben een Denker, een Kunstenaar, ik ontwerp  als ik braak een wereld aan wensen en zuur mag het ruiken ik ben geen alcoholist het is een post ironisch kunst-experiment, ben onderzoeken hoe het is om stom te zijn en moet zeggen je ziet meteen resultaten het zat altijd al in me mensen zeiden altijd ‘je kan het niet’ of was dat slagbal


7
Geschreven door Ylva Brouwer
Gepubliceerd op: 2 juli 2021
7
65
6

Comments

  • 3 juli
  • 0
Mooi geschreven. Kom je ook bij mij eens kijken en koffie drinken?
  • 3 juli
0
  • 2 juli
  • 0
Wauw Olaf, ik vind dat je deze stukjes heel erg mooi hebt geschreven en goed verwoord. Ik herken me ook in vele dingetjes wel, zoals het alles en niks willen en vaak in de knoop zitten etc. Je hebt de emoties heel erg goed uitgedrukt. Knap hoor.
  • 2 juli
0
  • 2 juli
  • 0
Wauw Olaf, ik vind dat je deze stukjes heel erg mooi hebt geschreven en goed verwoord. Ik herken me ook in vele dingetjes wel, zoals het alles en niks willen en vaak in de knoop zitten etc. Je hebt de emoties heel erg goed uitgedrukt. Knap hoor.
  • 2 juli
0
  • 2 juli
  • 1
Wow, een heel heftig stuk met heel veel inhoud. Zal dit toch nog een keer of meer moeten lezen. Een schrijfstijl die je wel binnenzuigt in het gedicht. (Mag ik je ook eens op de koffie verwachten?)
1
  • 2 juli
  • 0
Dank Rudi! Het lijkt wel of je de gastheer van artikel.nl bent die iedereen verwelkomt met oprechte reacties. Hartstikke mooi! Ik lees je artikelen ook graag, een uitgebreid aanbod aan onderwerpen met een intellectuele onderbouwing. Hatsjikidee!
0
  • 2 juli
  • 0
Ik weet niet waar die "hatsjikidee" vandaan kwam, maar ik laat hem gewoon staan.
  • 2 juli
0

Recente en relevant artikelen