Ik weet het nog als de dag van gisteren, ik stond met een groepje vrienden op de parkeerplaats voor de supermarkt. Dit was een parkeerplaats die ‘s avonds leeg was en dan eigenlijk een soort “hangplek” was voor jongeren. We zouden die avond gaan stappen, voor mij was dit de eerste keer sinds een paar jaar, omdat ik in de tussentijd mama was geworden van een mooie dochter. Ik stond daar dus te wachten tot we zouden vertrekken om uit te gaan. Ik had iets bijzonders aangetrokken, een strakke stretch broek met een topje die bovenin zwart was met daaraan vast een lang doorschijnend stuk. Hey, lekker ding werd er geroepen en ik keek de richting op waar het vandaan kwam. Hij had het tegen mij, die ene jongen die ik wel kende van naam en gezicht maar meer ook niet. Had ik hem maar gekend dan had ik geweten dat ik nooit met deze jongen in zee moest gaan. Dat hij zoals ze zeggen: fout nieuws was. Ik glimlachte en dacht goh raar, hij heeft volgens mij gewoon een vriendin en dan gaat hij tegen mij lekker ding zeggen.
Een paar weken later ging ik met een toenmalige vriendin naar een soort van discotheek, het was meer een hangplek waar ze muziek draaide. Terwijl ik naar binnen liep kwam een meisje die ik kende mij tegemoet en zei hij vindt je echt leuk. Waarop ik vroeg wie dan? Nou Duncan zei ze, ik moest er een beetje om lachen. Want inmiddels was ik al 20 en dit deed me een beetje denken aan de brugklas hoe jongens en meiden onder elkaar roddelen over wie wie leuk vond. Het zal allemaal wel dacht ik en liet het voor wat het was. Later op die avond stonden we weer met zijn allen op die ene parkeerplaats. Ik zat in een auto van een vriend met de deur open een beetje naar muziek te luisteren. Toen kwam Pieter naar mij toe en zei: 'Ik moest vragen of je verkering met hem wilt'. Wow wat kinderachtig schoot er door mijn hoofd, maar aan de andere kant vond ik het ook wel schattig dat zo’n stoere jongen als hij, het niet zelf durfde te komen vragen of een gesprek met mij durfde aan te knopen. Mijn reactie was, laat hem het zelf maar komen vragen. Niet veel later zaten we op het stoepje voor de Chinees en ik had het eigenlijk wel gehad die avond. Duncan bood aan om mij naar huis te brengen. Ik stapte bij hem in de auto en zei, zo durf je nu wel tegen mij te praten? We besloten eerst een stukje te gaan rijden en kwamen uit op het industrieterrein die op dat tijdstip natuurlijk helemaal verlaten was. Daar zoenden we voor de eerste keer, dat was achteraf gezien het begin van een heftige relatie.
Op het moment dat ik zoende met Duncan woonde ik nog samen met mijn ex en mijn dochter. De relatie was absoluut al voorbij, die was ook al gedoemd te mislukken. We bleven het nog even proberen maar toen ik in verwachting was, was het al einde verhaal maar wilden we het allebei niet toegeven. Niet veel later nadat ik Duncan ontmoet had, verhuisde mijn ex terug naar zijn moeder. Voor onze dochter hadden we een goede regeling afgesproken, hij kon haar komen bezoeken wanneer hij wilde. Duncan zag ik steeds vaker maar ik hield hem nog wel even buiten de deur. Ik wilde hem pas kennis laten maken met mijn dochter als ik zeker was van mijn zaak. Ik hoorde ondertussen de verhalen aan die in het dorp rondgingen over wat voor soort jongen Duncan was. Het was zelfs zo erg dat ik een keer voor zijn deur stond en hij huilend naast mij in de auto zat. Hij was zo overstuur over zijn reputatie in dit dorp dat hij bang was dat ik het zou uitmaken. Het ging zelfs zo ver dat hij bij zijn vader heeft zitten huilen dat hij mij zelfs na zo’n korte periode al niet meer kwijt wilde. Ik heb hem het voordeel van de twijfel gegeven en vertelde dat ik niet afging op roddels, maar dat hij mij moest laten zien dat hij serieus voor mij zou gaan. Ik wilde dat hij stopte met de drugs, want dat was iets wat hij vaak en veelvuldig gebruikte. Hij beloofde dat te doen en deed dat ook, in het begin betrapte ik hem er nog wel eens op dat hij stiekem wat had gebruikt. Maar op een gegeven moment kreeg hij door dat dit voor mij echt een dealbreaker was en stopte hij er helemaal mee. Vanaf dat moment mocht hij bij mij thuis komen en maakte hij kennis met mijn dochter. De eerste keer dat ze hem zag begon ze echt keihard te huilen, ik schrok er wel een beetje van. Maar nadat hij een uurtje gebleven was, begon ze een beetje los te komen en zat op het einde van de middag zelfs te knuffelen met hem. Dit zag ik als een goed teken, hij was geduldig met haar en gaf haar de tijd en de ruimte die zij nodig had om aan hem te wennen. We hadden het gezellig samen, hij kwam vaak langs en wij gingen samen ook vaak dingen met zijn tweetjes doen. Kort daarna kwamen de eerste scheurtjes, hij bleek ontzettend jaloers te zijn...
(Wil je weten hoe het verder gaat, lees dan snel het volgende deel. Deze is te vinden tussen mijn andere artikelen.)
Comments
- 2 juni
0- 24 mei
0