Artikel.nl




Oud worden

Iets wat ons normaal gezien allemaal wel overkomt...

Geschreven door Yves Goudket
Gepubliceerd op: 26 aug 2021
1
5
0
Oud worden, dat is nu echt eens niet plezant! En ge wordt daar verdomme zo stijf van en niet tussen de benen waar u als oversexte lezer waarschijnlijk al direct en dadelijk aan denkt,nietwaar? Neen, ge wordt oud en uw verdomd lijf zal het geweten hebben. Ge kruipt des morgens uit uw bed alsof ge de avond ervoor een marathon of zeven hebt gelopen. Alles doet zeer. En de enige beweging die ge de avond ervoor had was een tochtje naar de wc , en terug. Zo’n keer of zeven. En toch, deze morgen, alles doet pijn. Je rug, je kop, je benen, je voeten. Je ledematen willen niet meer mee. De smeerlappen! Stijfheid maakt zich van je lichaam meester, als een dief in de nacht, letterlijk dan. Gisteravond, toen je het dekbed over je suffe kop trok was er nog niks aan de hand, maar vanmorgen owee owee. Alles deed pijn, alles! Gelukkig gaat dat na enkele uurtjes over. Gelukkig maar. Ook het feit dat je allerhande pillen moet pakken tegen reuma,artrose,jicht,cholesterol,bloeddruk en zo speelt daarin waarschijnlijk een rol. En dan begint je dag. Je wil al dadelijk koffie. Om wakker te worden want dat is verdorie nog zo iets. Hoe ouder je word, hoe trager je wakker word. Je staat suf op, gaat een plasje doen en word precies nog suffer dan je al was. De koffie zal echter moeten wachten tot je in je klederen geraakt en gewassen bent dus hop naar de badkamer.Je kijkt in de spiegel in de badkamer. Eerst schrik je je te pletter. Wie is die verdomd, ouwe en lelijke man die je aankijkt? Godverdekke,vloek je, als je je realiseert dat je dat zelf bent. Vlug doe je het licht uit en staar je in het donker nog eens naar je spiegelbeeld. ‘Da’s al veel beter!’ mompel je. Dan strompel je terug naar je slaapkamer. Je vrouw is intussen ook uit bed gekropen en zucht, dan laat ze een boer en een scheet. Nog zo een nadeel van ouder worden, je moet konstant boeren en scheten laten en je doet dat zomaar in het wilde weg, je geneert je er niet meer voor alsof het een privilegie van de ouderling betreft. Enfin, na een uurtje ben je beneden geraakt. Je hebt je tweeden bruine broek aan, een wit hemd en een bruin colbertje. Je trekt naar de keuken. Je vrouw volgt. “Koffie?” zegt ze. Je knikt. Ze zet je even later een flauw kopje koffie voor,het lijkt wel thee. Je zegt niks want ruziemaken met de vrouw,interesseert je niet meer, nog een voordeel van het ouder worden. Je word apathisch. Dan kijk je naar buiten, het regent alweer. Goed, dan kan ik binnen blijven vandaag. Iets wat ouderen ook merken, je wil niet meer naar buiten want je bent bang, bang om te vallen, bang om overvallen te worden, bang voor het weer, bang voor de hond van de buurman die altijd naar je opspringt als je hem tegenkomt, bang voor de onderzoekende blikken van de veel jongere buren dus blijf je liever binnen. En je word ook banger om vanalles en nog wat te mankeren. Je denkt dat de bacillen en microben je buiten opwachten en dat ze je, als een tsunami, zullen overvallen zodra je je oude kop buiten de deur steekt. Dus blijf je binnen,kijk je naar herhalingen van familie en thuis en naar het journaal, dat je tegen het einde van de dag zeker twaalf keer hebt gezien maar eigenlijk niet onthouden hebt. Want da’s nog zo’n ding, met ouder te worden schijn je veel zoniet alles te vergeten, maar één ding vergeet je nooit, dat je getrouwd bent met een draak van een vrouw die er zelfs nu ze ouder is, nog slechter uitziet dan pakweg twintig jaar geleden. Hoe kon je zo dom zijn geweest om met zo’n afschuwelijk vrouwmens te huwen terwijl je toen nog bij je volle verstand was!? En slapen,slapen kan je als je oud word overal behalve in bed. Je slaapt op de zetel, op het toilet, in de veranda of in de tuin maar in je bed kan je niet slapen. Dus ga je naar de dokter. De dokter die, naarmate je ouder word, steeds harder begint te roepen. Nog zo’n nadeel van ouder worden, mensen denken dat je doof word. ‘Ja dokter, okee, u moet niet zo hard roepen, ik ben niet doof hoor!’ “Zegt u, ik geloof het niet echt!” ‘Ik hoor best wat u zegt dokter, ook als u gewoon spreekt!’ “Okee, da’s dan 25euro!” ‘WABLIEFT????!!!!’ zeg ik boos vanwege de hoge prijs van de consultatie. “Zie je wel dat je doof bent!” zegt doc triomfantelijk. Ik schud met mijn ouwe kop en betaal de geldwolf. Daarna schuifel ik huiswaarts. Naar beneden kijkend opdat ik niet zou vallen. Me afvragend waarom ik toch altijd denk dat ik ga vallen. Omdat je verdorie ouder word. En dan denk je zo. Tientallen jaren liep je als een hinde over het voetpad, lopend, hinkelend,huppelend, slenterend, NOOIT ben je gevallen. En dan plots,als je oud bent, loop je over straat met die angst dat je direkt zal gaan vallen. Vreemd hee. En dan hoor je dat medeouderlingen hun heup hebben gebroken bij een val, of een been of een arm. Dus word je nog voorzichtiger en blijf je zoals reeds gezegd liever binnen. Om naar het nieuws te kijken en de krant te lezen en te herlezen en te herlezen. Nog één van de ouderdomskwaaltjes;je begint alles te herhalen.
Nog één van de ouderdomskwaaltjes; je begint alles te herhalen.

Je weet goed dat je iets als gezegd hebt tegen je draakvrouw en toch zeg je identiek hetzelfde een uur later. En een uur later zeg je het weer. En zo gaat dat heel de dag door. Vandaar dat veel ouderlingen zageventen worden genoemd. Door het vele herhalen. En meestal zijn het dan nog belachelijke dingen die herhaald worden; zoals ik heb een mus zien zitten in de tuin, de postbode is al geweest, de kat krabt de krollen van de trap en meer van dat fraais. Ja jongens, oud worden niet plezant, alhoewel er ook voordelen aan verbonden zijn. Als ge geluk hebt staan mensen op de bus hun plaatsje af zodat ge kunt zitten. Ik zeg wel als ge geluk hebt want voor hetzelfde geld pikken ze je portefeuille of slaan ze op je bakkes want het respect is vaak ver te zoeken. Heel veel ouderlingen worden behandeld als afgeschreven mensen, als overbodige ballast, als randdebielen of als afval. Eén ding is echter zeker; iedereen wordt op zekere dag oud dus… De enige zekerheid die elke mens heeft is dat hij ooit zal sterven, hoe ge het ook draait of keert, ca c’est la vie, that’s life and there is NOTHING you can do about it !
1
Geschreven door Yves Goudket
Gepubliceerd op: 26 aug 2021
1
5
0

Recente en relevant artikelen