Te lezen viel onder andere dat iemand uit de buurt aangaf dat een teruggetrokken bestaan acceptabel is. Een van de bewoonsters van het complex waar de man gevonden werd beweerde dat ze niets geroken had, en dacht dat de man verhuisd was. En een ander sloot het hele verhaal af met de mededeling dat ze het erg vond maar daar niet weg wilde want “het is zo lekker dicht bij het centrum”. Natuurlijk hoef je niet weg maar ik had persoonlijk iets meer gevoel verwacht. Iedereen zit in z'n eigen bubbel met z'n eigen sores, dat blijkt maar weer. En de laatste vraag die overblijft is deze; als je een lijk niet ruikt dan is er blijkbaar iets behoorlijk mis met je neus, of ben ik nou gek?
De psychologie achter dit hele verhaal is kraakhelder. Diverse onderzoeken wijzen er op dat liberale progressieve mannen die stammen uit de Verloren Generatie (1955-1970) geestelijk het meeste lijden. Deze mannen worden op latere leeftijd gevoeliger en ook vrijgevochten, maar door hun opvoeding ontbreekt het hen aan zelfvertrouwen, zelfdiscipline en sociale finesse. Ze zijn vaker single dan gehuwd, hebben moeite structuur in hun leven te vinden, en zijn tevens ongelukkiger in hun baan en met de rest van hun bestaan. De moeders van de Verloren Generatie hebben door de barre omstandigheden tijdens de Tweede Wereldoorlog in de eerste maanden van hun leven zelf als baby niet kunnen verbinden met die liefdevolle moedergevoelens die elk kind nodig heeft. Deze golf van oorlogskinderen heet ook wel de Stille Generatie en ze zijn van nature gezagsgetrouw, dominant en autoritair. Maar als je niet verbindt met je eigen gevoelens, dan kunnen je emoties niet als levenslessen doorgegeven worden aan je eigen kinderen. Dit zijn onbewuste leerprocessen. Kinderen worden in de eerste drie jaar van hun leven gevormd door te kijken naar gedrag van anderen en door te leren van interactie met de wereld. Als ze in die periode niet goed gesocialiseerd worden en geleerd hebben hoe persoonlijke grenzen werken, en dan is de kans groot dat zo'n individu te maken krijgt met sociopatie, bipolair gedrag of neurotisme zoals ADHD, of mogelijk nog erger. Na hun derde levensjaar gaan ze observeren hoe volwassenen het doen en kopiëren zij bovenop het aanwezige gedrag net als aapjes de beelden die ze krijgen voorgeschoteld op TV en bijvoorbeeld in videogames. Alle geweld in de wereld breidt zich op deze manier uit van kind op kind tot acht jaar. Dit zijn de psychische en mentale problemen waar velen als volwassene mee worstelen. En het begint allemaal in de vroegste jeugd.
De dochters van autoritaire ouders komen door huwelijk vaker beter terecht dan de zonen. Vrouwen bezitten in de regel meer verantwoordelijkheidsgevoel en gaan bewuster om met de consequenties van hun keuzes. Jonge vrouwen delen tevens in hun tienerjaren meer met elkaar dan jonge mannen die emotioneel onbereikbaar zijn. Voor mannen is het een compleet ander verhaal. Deze individuen zijn ter compensatie van de armoedige opvoeding van de ouders tijdens de oorlogsjaren in hun eigen jeugd compleet verwend, bezitten narcistische trekjes en zijn vaak karakterloze manipulatieve pleasers. Ze zijn hierdoor later in hun leven reddeloos verloren als het een beetje tegenzit. En dan lezen we verhalen in de krant zoals wat er nu in Assen is gebeurd. Deze man heeft waarschijnlijk door zijn gevoel van totale machteloosheid het leven bewust achter zich gelaten, en dit geval staat niet op zichzelf. We lezen dit vaker in het nieuws. Als mannen geen doelen leren stellen, niet leren wat broederschap is of niet goed in contact staan met hun eigen gevoelens, dan kunnen of durven zij hun sociale en psychologische behoeften niet te communiceren. Overgave aan drank, drugs, seksverslaving en porno is de norm voor kinderen uit de Verloren Generatie. Ernstiger is het besef dat we dit tekort aan aandacht en liefde steeds maar weer blijven doorgeven aan de kinderen van de volgende generaties. Ook de millenials kampen met mentale problemen zoals burn-outs en angststoornissen. We pretenderen beschaafd te zijn in het Westen, maar we leven emotioneel nog in de Middeleeuwen.
